İmâm Şâfiî'den de şöyle nakledilir:"Gençlik çağımda ilim öğrenirken yaşı on üçten daha azdı malım mülküm yoktu. Divana gidip arkası boş kâğıt talep ediyor ve bunlara yazıyordum."
Yine İmâm Şâfiî'nin ilk talebeliği ile ilgili şu nakledilir: Şâfîî der ki: "Kâtiplerin içindeyken çocuğa ilim öğreten hocayı dinliyordum ve söylediklerini ezberliyordum. Annemin hocaya verecek bir şeyi yoktu. Ayrıca yetimdim. Bunun üzerine hoca ondan sonra ona halef olmam koşuluyla beni kabul etti. Kâtipler söyleneni yazıyorlardı. Hoca imlâyı bitirmeden önce yazdıklarımın hepsini ezberlemiş oluyordum. Hoca bir gün bana dedi ki: "Senden bir karşılık almam bana helâl olmaz."
Katiplerin içinden ayrılınca kiremit, hurma lifi ve kürek kemikleri topluyor ve bunlara hadis yazıyordum. Ardından divana geliyor, arkası boş kâğıtlar istiyor ve bunlara yazıyordum. Öyle ki, bu şekilde annemin büyükçe sepetlerini doldurdum.
İlim Yolunda Sabır
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.