Gönderi
Kadın kadını anladı, kadın kadını hissetti, kadın kadını sezdi.
Ege'nin denizinin ve evlerin bahçelerindeki fesleğenlerin kokusu, bir anne babanın acısı, insanlığın doğaya olan vurdumduymazlığı, birinin acısının birinin umudu oluşu.. Livaneli ülkemizin gündemindeki meseleleri kültürel değerlerimizle birleştirerek, geniş bir okur kitlesine hitap ediyor.
İçe dönük, dıştan sert görünse de içten lodoslarla dolu balıkçı Mustafa ve köy güzeli, zarif ama iradeli Mesude çocukları Deniz'i denizde kaybettiğinde hayatlarındaki her şey alt üst oluyor adeta. Bir gün, Mustafa yine balığa çıkmışken, Yunanistan'a gitmek üzere olan mültecilerin botlarının alabora olmasıyla boğulan insanların cesetleriyle karşılaşıyor hem ekmek kapısı olan hem de zalim denizde. Bir de bebek çıkıyor karşısına, hala yaşam nefesiyle dolu ve Mustafa'nın dünyası değişiyor tamamen. Tüm güçleriyle bebeğe tutunuyorlar, kader de onların yüzüne gülüyor sonunda.
Başlarda biraz sıkılmıştım okurken, bir türlü diline alışamadım ama hikaye ilerledikçe ve karıkocanın umudunu kendim de hissetmeye başladığımda kitaba bakış açım değişti. Baş ucu kitabım değil belki ama okunmaya değer bence.
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.