Ben bilirim ki bütün babalar oğullarına yabancıdır. Elbette istisnalar vardır ama kaideyi bozmayan hiçbir şey benim ilgi alanıma dahil değildir.
Bu kitapta birbirinden bir asır uzakta iki hikaye okuyoruz. Ama uzak olmaları birbirleri ile iç içe geçmeyecekleri anlamına gelmiyor tabii ki.
Bir yerden başka bir yere göç eden ya da etmek zorunda kalan, bırakılan insanlar hep eksik kalır. Yabancılaşır dünyaya, aidiyet hisleri sorgulanabilir bir düzeyde şeffaflaşır.
Belki bu yüzden hep yabancı kalırlar, en yakınlarına bile.
