Kendi düşüncelerimden bahsedecek olursam aynı yazarın satranç kitabını okumuş biri olarak o kitap kadar etkilenmesem de bu kitabına da beğendiğimi belirtmek isterim.(etkilenmedim derken asla sonunu kastetmiyorum.) Konusuna geçecek olursak kentin en ünlü avukat biriyle sekiz yıldır evli olan Irene, mükemmel anne ve eş tablosundan bunalmıştır. Ve yanlış bir yola saparak bir piyanist ile görüşmeye başlar. Ancak ortaya piyanistin sevgilisi çıkar ve Irene'ye şantaj yapmaya başlar. Bu yaşadıklarından dolayı bunalmaya başlamıştır.Hayatı tepetaklak olmuştur. Ve sonunda karşılaştığı sürpriz onu tamamen bir şaşkınlığa sürüklemiştir.( bence okurları da fazlasıyla şaşkınlığa sürükledi.) Bu sebeple hayatın akışında kendini kaybeder. Bunun için Nietzsche'nin bir sözünü söylemek isterim, "korkarak yaşıyorsan, sadece hayatı seyredersin..." buna ek olarak Dostoyevskinin şu sözünü de eklemek isterim," korku, yalan doğurur..." Kısaca bu sonu için yine de okumalısınız.

KorkuStefan Zweig · Koridor Yayıncılık · 2018102,8bin okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rüya Erdem