" 'Bir tek şeyi iyice öğreniyorum,' dedi. 'Her zaman, her gün, hep aynı şeyi öğreniyorum. Başın dertteyse, canın yanmışsa, bir şeye ihtiyacın varsa... fakir insanlara git. Sana ancak onlar yardım eder... yalnız onlar.' " (syf 461) Toprak sahipleri ve bankalar tarafından yıllardır yaşadıkları, geçim sağladıkları, benlikleriyle bütünleştirdikleri topraklardan zorla çıkarılan yüzlerce ailenin iş bulmak ve yeni bir hayat kurmak umuduyla batıya göçünü işleyen bir kitap. " Ölmeye sıra gelmeden önce yaşamaları şart " (syf 65) olan yüzlerce aile... Joad ailesi de bu ailelerden birisi. Kitap başlıca Joad ailesini ele alarak iş bulma umuduyla batıya giden ailelerin göç yolculuğu ve sonrasında iş arama, kalacak yer bulma, vb karşılaştıkları zoruluklara ışık tutuyor. " İnsanlarımız iyi insanlar. İyi yürekli bir halk bizim halkımız. Tanrıya dua edin de, günün birinde iyi yüreklilerin tümü yoksul olmasın. Tanrıya dua edin ki günün birinde çocuklarımız yiyecek bulabilsin." (Syf 294) Yeni bir hayata başlama umudu içinde batıya göç eden bu aileler yolculuk süresince ve daha sonrasında türlü zorluklarla karşılaşıyorlar. Sadece açlık, susuzluk, yorgunluk, salgın hastalık, gibi şeylere karşı yaşama tutunmaya çalışmıyorlar; aynı zamanda karşılaştıkları bütün haksızlıklara rağmen umutlarını, benliklerini kaybetmeme savaşı da veriyorlar. Bazen öfkeleniyor daha katı daha sert duruyorlar. Bazen de sinip içlerine çekiliyorlar. Ama çektikleri bunca sıkıntı onları birbirine daha da yaklaştırıyor ve kitapta açık bir şekilde "Ben'den Biz'e geçiş" i görebiliyoruz. Yaşanılan onca ızdırabı sadece okuyup "ne acı!" diyip geçmek elde değil. Öyle hassas kısımlar var ki bazen okumayı bırakıp okuduklarımı sindirmeyi beklemek zorunda hissettim.

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,6bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meliha Aktaş