Ulysses, bizi tene ve duyguya doğru kaymaya hazır bir imgenin dilde donduğu uzamın bizzat kendisiyle karşı karşıya getirir. Ulysses'teki izlekler, çiftboyutluluğu (beden ve anlamlandırma) ve bedensellik ötesi niteliği nedeniyle kutsalın yerini alma mücadelesi veren imgesel uzamın bu akkorlaşmasını mükemmel bir şekilde yansıtır.