Çocuk Kalbinin Gizli Hüzünleri
Kayseri'ye yolculuğumda kuzenimden ödünç aldığım, bozkıra yolculuk ederken okuduğum yolculuk hikâyesi Bozkır...
Anton Çehov'la tanıştığım kitap oldu. Çehov'dan etkilenen yazarları okuyup Çehov'u okumadığıma üzüldüm kitabı okuduğumda. Ondan etkilenen yazarlar gibi sıkıcı ve gereksiz betimlemeler yapmamış. Betimlemeleri canlı, hayal dünyasını harekete geçiren, olaylarla bağlantılı betimlemeler. Bozkırı, yolcuları, olayları gözünüzde kolaylıkla canlandırabiliyorsunuz. Bu kitap bana "Keşke Çehovculardan önce Çehov'u tanısaymışım" dedirtti. Kitabı yavaş yavaş okumak gerek. Olayları görerek. Karmaşık yapısından değil. Oldukça basit bir anlatımı var. Güzel betimlemelerin hakkını vermek için .
Kitabımızın asıl karakteri Yegoruşka adında bir çocuk. Annesi tarafından onu okula yerleştirmesi için tüccar dayısına emanet ediliyor ve bozkır boyunca uzanan yolculuk başlıyor. Yolculuğa Yegoruşka, dayısı Kuzmiçov ve Peder Hristofor birlikte başlıyor. Yolculuk boyunca Yegoruşka çok insan görüyor ve gördükleri insanların hikâyelerini öğreniyor.
Bu kitap beni taa ilkokula yazılma anıma götürdü. Tüm arkadaşlarım birinci sınıfa başlarken yılın son aylarında doğduğumdan okula almamışlardı beni. Ben de çok ağlamıştım okula yazılmak için. Beni köy okuluna yazdırdılar. Artık o dönem bilgisayar sistemi mi yoktu nedir, kabul ettiler. Ama bu defa da yalnız kalmıştım. Bir anneannemlerde bir babaannemlerde kalıyor ama sadece anne babamı görmek istiyordum. Babam çalıştığından bir ay anne babamı göremedim. Sonra halüsinasyonlar görmeye başladım. Son yaşadığım olaydan sonra da beni nakille şehirdeki okula gönderdiler. Tatlı Yegoruşka' da kendimi gördüm sanırım. O kadar benzemesek de. Bana bunları hatırlattı bu kitap bakalım size neler hatırlatacak?
İyi okumalar.
Anton Çehov
Bozkır
·
57 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.