Hani küçükken oynuyorduk: “Sağım solum önüm arkam sobe saklanmayan ebe! Derdik. Etrafımdaki herkesi gözlerimi açmadan görmesem de sobeliyorum” der, saklanmayan ebe olacak diye baştan uyarırdık. Şimdi ne yapıyoruz biz? Aynı oyun değil mi oynadığımız?
Bu dünyaya gözümüzü açmadan evvel, biliyorum sağım solum önüm arkam O dedik. Sonrasında oyun gereği O’nun kendisini gizlemesi gerekti. Şimdi hatırladın mı? Şimdi hatırladın mı seni?
Yani Can’ım uzun lafın kısası O’ndan ayrısı yok. Ayrılık sadece bizim zihnimizde. O her zaman verdiği derdin dermanını da verir. Sen yeter ki daha fazlasını yükleme kendine.
Hadi öyleyse sıkı sıkı sarıl içindekine.
Ben yanındayım de. Birlikteyiz de.
Çok seviyorum de. Aşkından yanıyorum de.
Öp kokla dans et.
Hiç bırakma.
SENİN ADIN AŞK
ZEYNEP TOKUŞ YILMAZTÜRK
·
42 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.