Gönderi

Ebû Hanife, ilim hayatına bir kelamcı olarak başladığı halde, talebelerini ve oğullarını "kelam" tartışmalarından men ederdi. İleri yaşlarında bir gün, oğlu Hammad'ı "kelam" tartışırken görmüş ve onu sakındırmıştı. Bunun üzerine Hammad, bilge babasına şöyle demiştir: "Siz, kelam konularında tartışmalara giriyordunuz. Neden bizi "kelam"dan men ediyorsunuz?" Ebû Hanife de şu cevabı vermiştir: "Evet biz tartışıyorduk. Ancak biz tartışırken, arkadaşımız yanılgıya düşer korkusuyla, başımızda her an uçup gidecek bir kuş varmış gibi bir eda takınırdık. Siz ise, tartışıyor ve arkadaşınızın yanılmasını diliyorsunuz. Kim, arkadaşının yanılmasını dilerse, onun küfre düşmesini dilemiş demektir. Arkadaşının küfre düşmesini dileyen ise arkadaşından önce küfre düşer." | Ebu Hanife
Sayfa 345 - İbnu'l-Bezzazî, Menakıbu Ebî Hanîfe, 1/111Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.