nikola tesla, edison hakkında.
Edison’la tanışmamız benim için akıldan çıkmayacak bir hadiseydi. yaşamının başında kendisine hiç fırsat tanınmamış, hiç bilimsel eğitim görmemiş birinin bunca iş başarmış olması beni hayran bırakmıştı. oysa ben bir düzine dil öğrenmiş, edebiyat ve sanatla ilgilenmiş, en güzel yıllarımı kütüphanelerde geçirmiş, elime ne geçse; Newton’ın “Principia”sından, Paul de Kock romanlarına kadar okumuştum ve hayatımın çoğunu çarçur ettiğimi düşünüyordum. ama bunun yapabileceğim en iyi şey olduğunu anlamam çok uzun sürmedi.
Edison, ampirik araştırmanın en başarılı ve muhtemelen son örneğiydi. başardığı her şey, sıklıkla rastgele sergilediği ama gayretlerini ve kaynaklarını esirgemediği ısrarlı test ve deneylerin sonucuydu. işe, bilinen birkaç unsurla başlar, bu unsurların kombinasyonlarını, permütasyonlarını alır, tabloya geçirir, bütün listenin üzerinden bir ipucu elde edene kadar müthiş bir hızla test ardına test yapardı. aklı tek bir fikre saplanıp kalır, yerinden oynatmadık taş bırakmaz, bütün olasılıkları denerdi.
Paris’ten 1884’ün baharında geldim ve hemen onunla [Thomas Edison] tanıştırıldım. gece gündüz deney yapıyor, tatilleri bile boş geçirmiyorduk. laboratuvarda farklı aralıklarla kâh çalışarak kâh uyuyarak varlık gösteriyordu. hiçbir hobisi yoktu, sporu sevmezdi bir eğlence kaynağı yoktu; üstelik en temel hijyen kurallarını bile hiçe sayarak yaşıyordu. hiç şüphesiz, sonradan, onu korumayı kendine hayat amacı edinmiş istisnai zekilikte bir kadınla evlenmiş olmasaydı sırf bu ihmalkârlığının sonuçlarından ötürü seneler evvel ölürdü. işine işte böyle büyük ve kontrolsüz bir tutkuyla bağlıydı.
Thomas Edison’ın yöntemi verimsizliğin tepe noktasındaydı. çünkü herhangi bir sonuç alınabilmesi için, uçsuz bucaksız bir zeminin kapsanması gerekiyordu. önceleri, azıcık teori kurup hesaplama yapıldığı takdirde verdiği emekten yüzde doksan tasarruf edeceğini bildiğimden, bu halini üzüntüyle izliyordum. ama kitap öğretilerine ve matematik bilgisine sahici bir horgörü, kendi mucitlik içgüdüleri ve pratik Amerikan zekâsına ise mutlak bir inanç besliyordu. bu açıdan bakınca, muazzam sayıda başarıya ulaşmış olması bir nevi mucizedir.
[Thomas] Edison gibi bir fenomenin bir daha dünyaya gelmesi pek olası değildir. koşullardaki köklü değişim ve artan teorik eğitim gereksinimi bu durumu imkânsız kılmaktadır. Edison kendi memleketinin tarihinde eşsiz ve yüce bir yer kaplayacaktır; memleketi onun muazzam dehasıyla insanlığın menfaati için elde ettiği başarılarından kıvanç duyabilir.
Varolmanın Dayanılmaz Ağırlığı: Aforizmalar
Nikola Tesla
·
207 views
fikrimi çalmaları mühim değil... asıl mühim olan kendi fikirlerinin olmaması.
yaptıklarımla bazı bilimsel prensipleri keşfettiğimi kabul etmeye ikna olmuyorsanız en azından adil davranıp beni “birkaç güzel elektrikli aygıtın mucidi” olarak tanımlayın. (off aglıcam)
okurken felfena oldum işte sende böyle bir eyşansın edison.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.