Bir müzik saçımı okşayıp geçiyor
Yaralarını kanırtıyor yağmurun
Sokaklar büyüsü yalnızlık
Gözlerime çiy düşüyor
Seher mi zemheri mi
Bilmeden uçuyor kuşlar
Mavisini yere düşürmüş gök
Saç tellerimden tanıyorum onu
Kuşun kanadında izi kalmış
Umuduyla gelecek günlerinin
Sızıma rastlıyorum bir ağacın dalında
Ama nasıl kırıldı kırılacak
Onun umudu neden kökünde?
Tomurcuğunu bal tutmuş
Sevinedursun tırnaklarım
Toprak özlemiş
Kurtuldu çiylerimden günebakanlar
İki nota arasına tomurcuk balı damlıyor
Ağaç hep suskun
Ankara 16.8.2023/ 01.26