Blogum/ Zaman Denkleştirme
Akşam yemeğinden kalan birkaç parça bulaşığı yıkamak için mutfağa doğru yöneldi. O kadar çok yemişti ki, yemekten önce iştahını kabartan kokular şimdi midesini bulandırıyordu. Pencereyi açtı, perdeyi sağ tarafta topladı. Yağmuru izlerken toprak kokusunu uzun uzun içine çekti. Karşı kaldırımda bir insan silüeti gördü.
•
Evden çıkarken hava durumuna bakmamış, şemsiye almamış ve şimdi sağanak yağmurda sırılsıklam olmayı hak etmişti. Karanlıkta kendi kendine söylenerek yürürken sokak bir miktar aydınlandı. Kafasını kaldırıp ışığın geldiği yöne bakınca küçük bir pencereden yayıldığını gördü. Bina ve sokak birden gözünde şirinleşti.
•
Birbirlerinin varlığından böyle haberdar olmuşlardı: ansızın ve nedensiz.
•
Başlangıçta her şey olmaya hazır bir silüet, aradan geçen aylar içinde hatrı sayılır bir boşluğu doldurmuştu.
•
Saçma sapan bir anda sokağını aydınlatan ışığın, hayatında yavaş yavaş yer etmeye başlayan aşkın elbette gerçek olduğuna inanıyordu.
•
Bazı insanlar, doğru anda doğru yerde olmanın mükafatını alır ve bu ödül, bir ömür olur.
Mayıs 1, 2020.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.