Doğu-Batı Berlin arasındaki çatışmadan ve İkinci Dünya Savaşı’nın Nazi Almanya’sı üzerinden ilerleyen; ne kadar aşk romanı diye nitelendirmek istesem de her çeşit sömürünün, engellerin ve mutsuzluğun romanı. Katharina’nın evine kolilerin gelmesi ile başlıyor kurgu. Geçmişine, bağımlılıklarına dönüş. Katharina 19 yaşında bir genç. Fakat büyüsüne kapıldığı erkek kendisinden 34 yaş büyük. Evli ve çocuk babası Hans. Müthiş bir ikna kabiliyeti olan, manipülatif bir kişi aslında. Yazardan çok da iyi bir eleştiri var Hans için: Tam bir Batı medeniyetinin ürünü. Tek eşlilikten bunalmış, kadınları boyunduruğu altına almaya çalışan, oldukça egolu, klasik müzik hastası bir erkek çok da iğreti edici bir romantikliği var. Sınır kavramı, en belirgin şey sanırım romandaki. Öznel sınırlar. Berlin Duvarı da aslında bir sınırdır Doğu Batı arasında. Güzel bir metafor. Sınır nasıl aşılır, yazar bayağı rahatsız edici bir manipülasyon ile anlatmış karakter aracılığıyla. Görünüşte keder içermeyen ama kederden kahreden bir roman. Aynı gün beraber otobüse binmeleri ile aralarındaki iletişim başlıyor. Hoşlanmalar, buluşmalar. Güzel ve romantik başlayan bir ilişki yavaş yavaş bir bağlılık ilişkisine dönüşüyor. Yazar öyle bir erkek karakter yaratmış ki okurken boğuldum, sinirlendim. Müthiş rahatsız edici bir erkek. Göz boyama ustası. İlişkinin içine girdikçe Berlin Duvarı üzerine çatışmalar da başlıyor. Hem Berlin Duvarı hem de İkinci Dünya Savaşı geçmişi. Yazarın Batı Berlin’e, Sovyetlere ve Nazi Almanyasına karşı eleştirileri, suçlamaları oldukça fazla. Bazı kısımlarda oldukça ironikken bazı kısımlarda da oldukça üzücü ve can sıkıcıydı. Sovyet Birliği’nin yalanlarının ortaya çıkışı ile Katharina’nın bir olayını bağlayarak Hans’ı çöküşe sürüklüyordu yazar. İnanılmaz bir bağlantı gücü var. Tekrar eden cümleleri var kitap boyunca. Onları yakalayıp, hissetmek de ayrı güzeldi. Bertolt Brecht üstüne çok düşmüş yazar. Kendisi hep listemde olan bir yazar. Şiirleri, tiyatroları… muazzam… kitapta bulunan örnekler beni mest etti. Kitap koliler üzerinden ilerlediği için yani bölümler, iki tane koli açıyor Katharina. I.Koli Berlin Duvarı yıkılışından öncesi, II. Koli ise yıkılış ve yeni döneme alışma süreci. İki kolinin atmosferi o kadar farklı ki. Eleştireceğim tek nokta, II. Bölümde bir kısımda olaylar oldu bittiye gidiyor. Hızlı bir anlatım ve olaylara birbirine bağlamaydı. En sevdiğim bölüm I.Koli oldu. Muazzam bir anlatı. Çok can sıkıcı ve bir o kadar da iyi. Sonsöz ise beni oldukça şaşırttı. Ne oluyor, dedim. 3-4 kere tekrar okudum ve anladığım şey beni bayağı sarstı. Hans sen ne adammışsın be. Çok iyi bir roman. Oldukça farklıydı. Yazarın dili muazzam. Sözde soru sorarak ne de çok etini sıkıyor insanın. Aşk, umutsuzluk, “an” üstüne, en çok da batık bir Almanya’nın romanı. “An”lar ve kaçırdıklarımızın tanrısı Kairos. Ölüler bizi duyar mı?

KairosJenny Erpenbeck · Can Yayınları · 202386 okunma

·

234 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alyssa