Felsefi bir şekilde ele alınmış bu kitaptan herkes farklı bir anlam çıkarabilir. Ben anlamak için iki defa okumak zorunda kaldım. Okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum. Gerçek bir aşkın erkek ve kadın tarafından çok farklı yorumlandığını farkettim. Tanrının merhameti o kadar güzel ki azabı da onun kadar kötü, kadınların sevgisini buna benzetebilirim.:) Çünkü gerçekten bir erkeği seviyorsa dünyevi (cinsellik) durumlardan ziyade daha duygusal bir şekilde yaklaşıyorlar. Eğer ihanete uğrarsa tanrının gazabını, sevdiği kişiye yaşatır. Ayrıca kendini güzel bulan bir kadın hayatına alacağı kişinin zekasına bakar ve çünkü doğacak çocuğu fiziksel olarak kendisine benzeyeceğini bilir ve zekasını da erkekten karşılanacağını düşünür. Biz erkekler ise daha çok dünyevi durumu kadınlarda aramayı çalışırız ve hayalimizdeki ruhu fiziksel olarak güzel bulduğumuz bir kadına yükler öyle severiz. Sonu hüsran olacak tâbi ve ilişki uzun süreli olmayacak...
Daha da fazla yazabilirim ama çok sıkıcı olmak istemiyorum...
Ama kitabın sonuna doğru nedense Charles Bukowski'nin bir dizesi geldi aklıma.
"Kimileri gururunun yettiği kadar sever, kimileri de ömrünün yettiği kadar."
Sanırım her şeyi özetlemiş oldu bu söz. Herkese gururunun (dünyevi) yettiği kadar değil de ömrünün yettiği kadar sevmesini, sevilmesini dilerim. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar dilerim. Kalın sağlıcakla.
