Sana yazıyorum yoldaş, uzak mı uzak, insanlardan mutsuz olduğu bir kıtadan. Çalışmanın ve neden, kim için çalıştığım bilmemenin, sadece parayla ve verdikleri rahatla ölçülen nesneler üretmenin, ne kadar yüksek olursa olsun yine de işin tekdüzeliğini ortadan kaldırmayan bir ücret karşılığında günün sekiz dokuz saati meşgul edilmenin acısını çekiyoruz. İnsanlığı aşağılayıcı her şeye karşı verilen ortak kavgada gücümüzün sınırlarım sınamanın mutluluğu ve her yoldaşlarımızın başkalarında hem de mücadeleye vurduğumuz damga da doğmak üzere olan dünyayı görmenin mutluluğu için, günün o yedi saati boyunca hiçbir şey yapamamanın acısını çekiyoruz.
Sayfa 98Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.