meerhaba, gece 2de kim inceleme yazar, Andy. sabah olunca kitabın meraklısı olursa ve okumak isterse, iyi okumalar. umarım adil bir inceleme olur. öncelikle kitabın arkasını ve içeriğini tam anlamadan bir kitabı almayın ben gibi çünkü tamamen beklenti düşüren bir durum oluyor. kafamda oluşturduğum bir konu üzerinden gider sanmıştım ama aksine çok yavaş işlenen bir hapishane hayatının ötesine geçemedi. ilk 100 sayfa, hapishanede ilk günlerini geçiren bir adamın izlenimleri üzerinden anlatılmış. mahpusların acayipliklerinden bahsetmiş, örneğin bir adamın babasını öldürdükten sonra, gömmek için açtığı çukura yastık koyup onu oraya yatırması, ardında da polise babasının kaybolduğunu ihbar edip, failin kendisi olduğu ortaya çıkıncaya kadar tatile çıktığını anlatmış. (bu ne kadar uzun bir cümle) dahası, bu mahpus sonrasında babasından bahsederken “babacığım, rahmetli babam” gibi tabirler kullanıyormuş. vesaire vesaire... bu yavaş anlatımda sabrım sınandı ve klasik hasan ali yücel serisinin baskı sadeliği içimi boğdu maalesef. bu kitap elimdeyken, ilk aldığım gün, metroya binmiştim. (bunu 100. anlatışım) koltuklar karşılıklı 4lü şekilde ve karşımda yaşlı iki amca vardı. (gereksiz yerleri atlayayım..) amcanın biri elimdeki kitabın ne olduğunu sordu. poşetten çıkarıp gösterdim. Dostoyevsky okumayı çok sevdiğini ve bu kitabın öyle güzel öyle güzel olduğunu ki okumaktan gece uyuyamayacağımı söylemişti. MAALESEF Kİ haksız çıktı. içim bayıldı o iğrenç hapishane hastanesinin iğrençliklerini okurken. binlerce defa giyilmiş olan o hastane kıyafetinin üstündeki pislik detayları vesaire. okurken mideniz bulanmasın diye es geçeyim. hapishane ağaları ve yönetmelik hakkında uzun uzun yorumlar görülüyor kitapta ve hep rusya sürgün ve ceza sistemi açıkça eleştirilmiş. o dönem için bu kitap tam bir ayrıcalık, farklı bir durum kabul edilebilir. yazar bazı karakterleri derin derin anlatıyor. akim bilmemneyeviç, A., B., M., diye isimlendirdiği 3lü takım, Polonyalı Müslümanlar, en çok sevdiği Ali ile olan samimiyeti ve hapishane köpeğine olan sevgisi gibi bazıları gereksiz bazıları iç yumuşatan detaylar. ayrıca çok sevdiğim bir sahne oldu yalnızca, mahpusların noelde tiyatro sergiledikleri uzun bölüm. en keyiflisi, hatta tek keyifli yeri falandı. sonrasında yine rusya eleştirisi, halkın sınıflandırılmasına yönelik ayrımcılıklar gibi şeylerin üstünde çok durmuş ki kitabın yazılış amacından birisi bu zaten. daha fazla aynı şeyleri tekrarlamam iyi olmaz, az çok içeriğinden bahsettim. dosto okuduğunuz için hep bir adamın kafası içindesiniz, bir monologdan kaçışınız yok ama her nasılsa bir şekilde sabrediliyor. okuyacak olanlara, -klasik sevenler harici pek sarmaz fikrimce,- iyi okumalar.

Ölüler Evinden AnılarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201914,6bin okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Andy.