Ölüler Evinden Anılar Dostoyevski

Hapishane ve mahkumlar o kadar güzel tasvir edilmiş ki, orada mahkumlarla birlikte yaşamış kadar oluyorsunuz. Her zamanki gibi muhteşem betimlemeler yapmış Dostoyevski. Mahkumiyetin, insanlar üzerinde yarattığı psikolojik ve fiziksel etkiyi anlamak için mükemmel bir kitap.

Kitabı okurken zorlandığımı belirtmek istiyorum. Nedeni ise, ortada bir hikayeden ziyade bölüm bölüm hapishanedeki karakterler ve genel ruh halinin anlatılması.

Bir Dostoyevski eseri olması itibariyle karakter tasvirleri ve duygu/düşünce betimlemeleri oldukça etkileyici. Ama sürükleyici bir olay örgüsü olmaması kitabı yorucu kılıyor.

Kısaca kitap hapishanenin karanlık dünyasını an be an anlatıyor. Bunu bilerek okuma listenize alın derim.

İyi okumalar.

Yaşanmışlık üzerine yazılmış bir roman. Hapishane içerisinde geçen yılları kaleme almış olan Dostoyevski, muhteşem betimlemeler ve insanları sorgulayan karakterleriyle insanı yaşanan o döneme götürüyor. Okunması gereken muhteşem dünya klasiklerinden birisi.

Yine bir Dostoyevski eseri. Edebiyatın en iyi roman yazarı var mıdır bilmiyorum. Eğer varsa bu Dostoyevski'den başkası olamaz onu biliyorum. Ölümden tabiri caizse kıl payı ile kurtulan Dostoyevski yaşadığı hapishane hayatını bir yazardan çok bir araştırmacı gözü ile anlatıyor.
Her bir bölümünü okurken sanki o anlatilanlari yaşamış hisettiriyor insana. Yatılı okumuş biri olarak hapishane hayatını az da olsa tahmin edebiliyorum. Özellikle hamam kısmı benim lisede yaşadığım banyo ile neredeyse bire bir. Okurken lisede yaşadığım zorluklara dalıp gitmemek elde değildi. Bir hapishane ile yatılı okul hayatı bir olamaz diyebilirsiniz. Zaten ben de aynı olduğunu söylemiyorum ama hapishane hayatına en yakın hayat tarzı olduğunu çok rahatlıkla söyleyebilirim. Hele ki okul da Kars'ta ise ve binaların yapımı Rus ise bana hak vereceğinizi düşünüyorum.
Konuya tekrar dönersek Dostoyevski'nin eseri okuyun işte. Daha fazla ne denilebilir ki.
Herkese keyifli okumalar.

Pdf'den okudum. İnternetten indirmiştim. Okumak isteyenlere öncelikle -her zamanki gibi- kaliteli bir çeviri öneririm. Rusya'da hapishane hayatının yansıtılışı açısından oldukça başarılı bir kitaptı. Daha çok ayrıntıya girilebilirdi. Özellikle -deyim yerindeyse kırk yılda bir- yaptıkları hamam sefası (!) beynime kazındı. (Böyle bir temizlenme olabilemez ) Bazı yerlerde de uzatmalar vardı, bazı şeyleri tekrar tekrar anlatmış. Bu da yer yer sıkıcılığa sebep olmuş. İlle okunması gereken bir kitap mı? Bence hayır. Ama gideri var mı? Evet.

Dünya klasikleri arasında yer alan kitabın sonsuz/yakamoz kitap basımını tercih ettim. Kitap,364 sayfa. Kapak tasarımı bence etkileyicidir. Çareler, çaresizdir. Kitap, her duruma alışılabileceğini ve herşeyin yapmam yapılmaz dendiğinde bile yapılabileceğini anlatır.

"hatırlıyorum da,bütün bu zaman boyunca ,yüzlerce arkadaşım olsa da yalnızlığın en korkuncunu yaşadım ve o sonunda o yalnızlığı da sever hale geldim. ruhsal yalnızlığımla, bütün geçmişimi gözden geçirdim, en ince ayrıntısına kadar her şeyi zihnimde evirip çevirip, geçmişimi tarttım, kendimi katı amansız bir yargılamaya tabi tuttum ve hatta bazen beni böyle yalnızlalaştırdığı için kaderime şükrettim.

Çünkü aksi taktirde, ne böyle kendimi sorgulayabilecek ne de geçmiş yaşamımı böylesine titiz gözden geçirebilecektim. Ne umutlar beslemedi ki yüreğim o günlerde. Bundan sonra hayatımda , önceki yanılgılarıma düşmeyeceğimi düşündüm, kararlar aldım, yeminler ettim. Gelecek için kendime bir plan çizdim ve buna uyacağıma ant içtim. bir kez daha içimde, bu plana uyacağıma, uyabileceğime dair körü körüne bir inanç filizkendi... Sabırsızca özgürlümü bekledim, çabuk gelmesi için ona seslendim, yeni bir mücadelede kendimi denemek istedim. Bazen sabırsızlık içinde kıvranıyordum. Ama bütün bunları yazmamın nedeni, her kim olursa olsun, hayatının baharında cezaevine gönderilen birinin beni anlayacağına inanmamdandır. Çünkü aynı şeyler mutlaka ona da olmuştur."

Kitabı okuduğum iki gün boyunca ben de sibirya cezaevindeydim. Aleksandr Petrovicle beraber cezaevine girdim, çektiği zorlukları, acıları, yattığı tahta yatağı, yediği lahana çorbasına kadar herşeyi sanki oradaymışım gibi yaşadım diyebilirim. Kitabın bitmesi ile ben de bugün Aleksandr Petrovicle beraber tahliye oldum. Betimlemeleri, ruhsal durum analizlerinin mükemmelliği yanında , cezaevlerine ve suçlulara bakış açısı, eleştireleri,önerileri bence günümüz için bile geçerli. Tekrar okumak isteyebileceğim bir kitap.

Kitap diğer kitaplarına nazaran konusu itibariyle çok akıcı değildi. Derin bir anlatımı vardı, biraz zordu ama güzeldi. Cezaevi ve sürgün hayatı bu kadar etkili anlatılamazdı. Hele bir hamam bölümü vardı aman allahım gözlerimin önüne geldi tüm o küf ve pislikle örtülü odalar ve orada temiz olma çabaları....

Sibiryadaki bir hapishanede cezasını çeken bir kürek mahkumunun izlenimleri aktarılmış eserde. Tasvirler ,psikoanalizler muazzam. Bır nevi cazaevi koşullarını olumlu olumsuz yönlerini sadece yasayan kisinin anlattiğıyla değil sanki orada sizde yaşıyormuşsunuz gibi hissettiren otobiyografik bir roman. Bir müslüman dan çalışkan,zeki,yetenekli ...gibi güzel vasıflarla bahsedilmesi bir rus yazardan bunları duymak biraz beni şaşırttı açıkçası... Yine parası olanın diğer tutuklulara göre daha rahat yaşamaları da çok üzücü... Her hapishaneye gelenin cezası uzun bile olsa orasını sahiplenmemesi sanki çok kısa bir süre için gelmiş gibi (sanki tatile gelmiş gibi )davranmasi da pek düşündürücü !..

En sevdiğim yazarın en sevdiğim romanlarından biridir kendisi. Dostoyevski'nin zaten tümüyle acı dolu olan hayatının yine acı dolu bir kesimi, yani sürgüne gönderildiği süreç içerisinde yazdığı, ilhamını yaşadığı, tanık olduğu olaylardan ve duygulardan aldığı enfes bir kitap. Dostoyevski'yi ilk defa okuyacaklar için ağır gelebilir fakat Budala'yla kıyaslandığında kesinlikle anlatımı ağır değil. Mutlaka okunması gereken harbi kitaplardan...