Ezilenler Dostoyevski

Küçük bir kız çocuğunun yaşadığı travmaları onun psikolojik tahlilleri ve duyguları gayet başarılı işlenmiş. Buda birçok okuyucuya sabırlı ve bilinçli bir birey olmaları çocuklarını anlamalarına yardımcı olabilir. Yaşadığı ağır travmaların sabırlı bir sevgiyle tamir edilişi de çok iyiydi.Abes fakat gerçekle o kadar içice olan aşkların hikayesine dönelim. Aşk dediğimiz duygu bize kalbin ve aklın aynı ahenkte seslenmesi; birbirinden hem bihaber bir o kadar da birbirine yekpare hücreler gibi saf temiz olmalıdır. Aklın kenara fırlatılıp kalbin tek başına konuştuğu aşkın bedelini anne karnındaki bebekten tutunda koca aileleri nasıl bir Buhrana sürüklediği harika bir şekilde anlatılmış. Tolstoy'un bize''bir kadının kaderi sevdiği adamın ihaneti ve sevmediği adamın sadakati arasında çizilir cümlesine yazılmış, sanki. Karakterlerin tümünün bunun farkında olması olaylar örgüsünü değiştirmeyip buram buram gerçeklik koktuğunu söyleyebilirim. Ayrıca kopartılan aile ilişkilerinin yeniden tamir edilişini anlatırken okuyucuyu duygusal duruma fena halde sokmaktadır. İslenen karakterler ve duygular o kadar gerçekçi ve derin bir şekilde işlenmişti ki bana çok şeyler kattığını rahatlıkla söyleyebilirim. Dostoyevski'yi okuyun tüm kitaplarını okuyun...

Tadı damagimda kaldı desem yeridir. DDün gece bitirdim. Hadi bee dedim ;) Buruk ve eksik bitti sanki. Bir sitede yazarin bu kitabını aslinda pek beğenmediğini okumuştum. Neden beğenmedi acaba? Belki de doğru değildir. Ben çok beğendim, tavsiye ederim. Hüzün ve yarım kalmışlık bıraktı bende.

Genelde bir kitaba tam anlamıyla on sayfa okuduktan sonra odaklanabiliyorum. Bu durum Dostoyevski'nin eserlerinde tamamıyla değişiyor! Daha ilk paragrafından itibaren beni saran, yüzlerce sayfayı ne ara okuduğumu fark edemeyeceğim kadar içine çeken anlatımı; yazara olan hayranlığımı her defasında ikiye katlıyor. Yer yer kendi hayatımdan izlere rastladığım bu eser ise bende bambaşka bir yer edindi. Öyle ki, kitabı okumadığım zamanlarda olaylar zihnimin bir köşesinde yaşanıyor, roman ilerlemeye devam ediyordu sanki. Hızla akıp giden paragrafların altında çok sağlam mesajlar verilmekte. Dostoyevski'nin her eseri okunmalı, bu da es geçilmemeli.

Orijinal ismi Ezilmiş ve Aşağılanmışlar olan kitabın başkahramanı Vanya’nın yaşamının Dostoyevski’nin ilk gençlik yıllarındaki yazarlık dönemine benzerliğini, yazarın hayatını biraz araştıran her okuyucu anlamıştır.
Yazar, dönemin aristokrat aileleri ile fakir ve hor görülen ailelerin bitmeyen düşmanlığını, ailelerin çocuklarının birbirine duyduğu aşkı dokunaklı şekilde anlatılırken, imkansızlığını tüm gerçekçiliğiyle okuyucunun yüzüne vurmuştur.
Okurken yabancısı olmadığınız, sadece o döneme ait olmayan ortak kaderlerin günümüzde de hala devam etmesi konunun güncelliğini belki de yüzyıllar boyu gelecek kuşaklara taşıyacaktır. Evlilik ve aşkın duygusallıktan çok, gerçeklik ve mantığa dayandırılması bence yazarın gençlere ders vermesi niteliğindedir.

Ezilenler
Açıkçası nereden başlayacağımı bilmiyorum.Kitap gerçekten çok güzeldi.Zaten yazarı Dostoyevski olunca akan sular durur diyorum.
Hüzün, acı, ayrılık, aşk ve daha nicesi...
Son bölümlere doğru gözyaşlarınızı tutamayacaksınız.
Karakterlerin iç dünyaları o kadar güzel yansıtılmış ki hepsini sanki çevremde varmış gibi benimsedim.(Prens hariç tabiki.Eminim okuyunca sizde ondan nefret edeceksiniz.Keşke yaptığı her şeyin bedelini ödeseydi.)
Son iki bölüm de yazar çat çat vurmuş suratınıza gerçekleri.Bazı cümlelere bakakaldım.Hatta dönüp bir kaç kere daha okuduğum oldu.Aslında alıştırmış size sona ama hazır değilmişim diyelim.
Herkesin okuması gereken kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum.Zaten bir dünya klasiği

Farklı insanlar ve hepsinde farklı acılar. Zorluklarla, üzüntülerle hayatlarına devam etmeye çalışan yürekler... Sevdiği insanlar için kendinden fedakarlık eden, her şeyden önce onların yanında olmaya çalışan Vanya. İnsanı kederlendiren bir roman. Hayat da böyle değil midir zaten aslında. Acılarla dolu, herkesin kendine göre derdi olduğu bir yaşam burası. Hüzün dünyası... Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum. İnsanın içini parçalayan, herkesin şanslı doğmayacağını, daha ilk doğduğu anda zor imtihanlara tabi tutulduğunu anlatması da etkileyici. Tabi ne çıkarmamız gerektiği de bizim kalbimizle alakalı. Keyifli okumalar dilerim.

Bir Dostoyevski klasiği olarak hak ettiği ilgiyi görmediğini düşündüğüm kitaptir. Bildik Dostoyevski karakterlerinin yani sıra daha olağan karakterlerin başına gelen olayların anlatıldığı kitap özellikle çarpıcı finali ile okunmayi gak ediyor. Başka bir yazar tarafından yazılsa muhtemelen o yazarın en büyük eseri kabul edilirdi...

Kitap güzele benziyo ama nedense bana biraz ağır geldi. Anlatımı olsun olay örgüsü olsun beynimi çok yordu sanki. Istemeyerekte olsa yarım bıraktım ama elbet bir gün elime alıp bir çırpıda okuyacagim...

Sevgili öğretmen arkadaşım Cem Çeboğlu'nun hediye ettiği kitap için tekrar teşekkür ederim.

Roman; İhmenevka Köyü ve çiftliğine sahip itibarlı,gurulu, onurlu İhmenev ve kimsenin aklına gelemeyecek en büyük kötülükleri nezaket, çapkınlık ve ustalıkla planlayabilen Prens Valkovski arasında geçiyor.Prens hileler ile aldığı Malikhanesini ve oğlu Alyoşa'yı yurt dışına çıktığı için İhmenev'e teslim ediyor.

Tüm bu gelişmeler İhmenev tarafından evlatlık alınmış yazarlık yapan ve İhmenev'in kızı Nataşa'ya aşık İvan Petroviç etrafında şekillenmekte ve onun tarafından anlatılmaktadır.

Prens Malikhanesi ile ilgili çevresinin yanlış bilgilendirmesi ile İhmenev'i kendisini dolandırdığı gerekçesiyle mahkemeye verir ve tazminat kazanır. İhmenev maddi olarak çok büyük yenilgiye uğrar. KURGU babasının aksine zayıf, duygusal, yakışıklı Alyoşa ile İhmenev'in baskın karakterli kızı Nataşa'nın birbirlerine aşık olup evden kaçmaları ile başlar.Yani bir adamın (İhmenev) maddi yenilgisi, manevi yenilgi ile tam bir onur kırıcı bir hal almıştır. İŞTE EZİLENLERİN TRAJEDİSİ BÖYLE BAŞLAR...

Romanın devamını siz okuyuculara bırakıyorum.Ancak sizi okumaya sevk etmek için şunu söyleyebilirim;" İnsanlar kötülüklerden - kötülerden - korunmak için boyunlarında MUSKA taşırlar.Ama düşününki ezilmişliğin en büyüğünü yaşayan küçücük bir kız çocuğu kimseye muhtaç olmamak için dilencilik yapmakta ve boynunda kendisine yapılmış en büyük kötülüğü anlatan mektubu MUSKA GİBİ TAŞIMAKTA ve bu durum takiiii...............anlaşılmakta....

dostoyevski`nin geçmişte buyuk bir aşk acısı cektiğini düşünüyorum . Beyaz geceler ve bu romanında aynı duyguları okura yansıtmaya çalışmış ; sen seversin o gider , iyi insanlar hep iyi niyetinden kaybeder ...
fakat nelli adındaki küçük kız çok renk katmış o olmasaydı bitirmezdim belkide onun duygularını o kadar güzel ankatmışki... sanki gerçekmiş gibi herşeyi içinizde hissediyorsunuz . fakat sonu biraz aceleye gelmiş gibiydi sonunu pek beğenmedim