İtiraflarım Lev Nikolayeviç Tolstoy

Tolstoy'un kendi ideolojik ve inançsal sorgulamalarını içeren İtiraflarım'ım Tolstoy-severler için kesinlikle okunmaya değer bir eser. Tolstoy bilindiği gibi inanç konusunda birçok buhran yaşamış bir yazar. Hristiyanlığın; hayatın varlığı ve anlamına tatmin edici bir cevap getiremediğini düşündüğü için geleneksel Ortodoks Hristiyanlığına olan inancını yitirir. İtiraflarım ise bunun karar aşaması gibidir. Hayatın ne olduğunu, neden ve nasıl yaşanabileceğini ve ölümü seçmenin en doğru yol olup olmadığını sorgular. Tabii Tolstoy İtiraflarım'da her şeyin başına gidiyor; çocukluğuna.

Rus klasiklerinden aşina olduğumuz bazı durumlar vardır. Mesela o dönem Rusya'sında inanç konuları önemini büyük bir ölçüde yitirmiş, onların yerine nihilizm veya ateizm gibi Kilise'yi reddeden ideolojiler Rusya'yı sarmıştır. İşte Tolstoy'un çocukluğu da tam bu döneme denk geliyor. Bu dönemde inanç kavramı öylesine zayıflamış ki (bunu kötü anlamda söylemiyorum) örneğin -Tolstoy'un anlattığına göre- birinin yemekten önce ettiği duayı gören o kişinin ağabeyi "Bunu hala yapıyorsun ha?" dediği için o kişi inanç kavramına tutunmayı bırakmış. Belki de buna büyük bir oranda toplumsal zihin etkili olmuş. Bu oldukça geniş ve tartışmaya açık bir konu. Dolayısıyla bu kavram düşmesi ile büyüyen Tolstoy, inanç konusunda bir nevi tarafsız olarak yetişiyor.

Daha sonraları hayatın akışına kapılan Tolstoy için bu konu gün geliyor ona sıkıntı vermeye başlıyor. O da her şeyi en baştan sorgulamaya ve araştırmaya başlıyor. Bence bu nokta çok önemli. Herhangi bir olguyu bulmak adına tüm önyargılardan arınıp sorgulamaya başlamak ile sorgulama yapmak arasında büyük bir fark var. Taraflı bir sorgulama ne denli isabetli bir sorgulama olur? Tolstoy bu hataya düşmüyor, her şeyi kafasından silip en baştan kafasında sorular üretiyor ve bunları insanların inandığı şeylerle karşılaştırıyor; cevap almaya çalışıyor. Tolstoy'un bu açıdan tarafsızlığı ve azmi beni gerçekten hayran bıraktı.

İtiraflarım felsefi bir eser olmasının yanı sıra bana kalırsa aynı zamanda sosyolojik bir eser olarak da nitelendirilebilir. Çünkü Tolstoy eser boyunca yalnızca kendinden bahsetmiyor. Rus halkının ideolojik ve inançsal durumunu gözden geçiriyor. İnsanların bu durumlarını gözden geçirmek için de bir süre toplumdan uzaklaştığı da oluyor. Şöyle bir tabir vardır; toplumu en iyi anlayanlar toplumdan dışlanmış kişilerdir diye, belki de Tolstoy da bunun farkında idi. İnanç konusunu dıştan inceliyor belki de herhangi bir inancın etkisine kapılmamak için. Sonuç ise ne oluyor onu da yeni okuyacaklara bırakıyorum.

Tolstoy'un inançla ilgili iç sorgulamalardan oluşan İtiraflarım kesinlikle okumaya değer.

Tolstoyun iç dünyasına yolculuk... Kendi iç dünyamla karşılaştırabiliyorum ve sonucu şaşırtıcı ortak yanlarımız çıkıyor. Tolstoyun yıllar süren arayışlarını konu alan bu kitabı okurken siz de benim gibi benliğinize yolculuk yapacaksınız.Maddi başarısı ve sosyal konumuna rağmen hayatını herkes gibi anlamsız bulan Tolstoy kendini, dini ve hayatı anlamaya çalıştığı bu kitabı okumaya devam ediyorum ve yolculuğum uzun sürecek gibi :))

On yedi bölümden oluşan bir eser. Kitap karamsarlıklar, ruhsal bunalım, düşünce ve inanç çıkmazları ile dolu. Tolstoy'un inanç kapsamlı otobiyografik eseri diyebilirim. Aynı zamanda felsefi ve psikolojik bir kitap.

Kitap Tolstoy'u ve onun gibi hayata anlam veremeyen diğer insanları biraz daha iyi tanımam açısından faydalı oldu. Kitabın sekizinci bölümüne kadar bunaldığımı ve sıkıldığımı söylemeden edemeyeceğim. Sebebi Tolstoy'un içine düştüğü duruma yabancı oluşum olabilir. İntiharın eşiğine hiç gelmedim. İntihar etmeyi hiç düşünmedim.

Hayatı, insanları, hayvanları, doğayı, bitkileri seven, idealleri olan, inançlı bir insanı, hangi düşünce veya sorular intihara sürükleyebilir?

İşte ben tam bu soruyu sorduğum anda Tolstoy zihnime tokadı yapıştırıyor. Sekizinci bölüm itibariyle içine düştüğü intihar sarmalından dini  inanç yardımıyla kurtuluşunu anlatmaya başlıyor ve kendine de bana da zulüm etmeyi bırakıyor. Ağır ağır giden, ilerlemeyen kitap Tolstoy'un imana gelmesiyle hızlanarak bir çırpıda bitiyor.

Hayatın anlamını sorgulayan ünlü değerli yazar, bu kitapta okuyucuya karşı dürüst bir şekilde büyük itiraflarda bulunuyor. Onun gibi bir yazarın bu kadar doğruculuk oynamasına bir yandan şaşırdım, bir yandan da büyük olmasını bu yazılarına borçlu diye de içimden geçirdim ya hani.

"Hayatın anlamı nedir?"sorusuna anlam vermeye çalışıp bir yandan da cevap aramasına yönelten bir eser.
Sonunda anlamını bulmasaydı ya da belli bir düşünceyle desteklemeseydi, kitabı yırtıp atacaktım ve kendimi odaya kilitleyip asacaktım. Mübalağa yapıyorum tabi ki ama bu kadar olmasa da beni büyük bir düşünce girdabına itti.

Eğer sizde bu sorularla mücadele edemiyorsanız okuyun, eğer kendi işimi kendim görürüm diyorsanız ne haliniz varsa görün !

Tek solukta okunabilecek bir kitap.kitabin neredeyse her kelimesini alintilayacaktim okurken.inanmanin ne oldugunu tekrar hatirlatiyor insana.siz de sorgulayan biri iseniz bu kitap tam da size gore.keyifli okumalar dilerim

Məncə görkəmli ədib, dahi yazrımız - L. N. Tolstoy bu əsərində insan oğlunun deyə biləcəklərinin hamısını olmasa da deyə biləcəklərinin çoxunu demişdi..... O bu nəticəyə bütün həyatı bahasına gəlmiş və sanki qələmə almaqla gələcək nəsillərə yardımçı olmağa çalışmışdır.... Boşuna deyil ki, yazarımız özü buna bir neçə dəfə işarə etmiş bütün yazdıqlarlnı tərəzinin bir gözünə " Etiraf " - isə tək digər gözünə qoyuş ikincini daha üstün tutmuuşdur........

Kitabı okurken inanç üzerine düşünmenin inancı aşağılamak yerine yücelttiğini daha net gördüm. Her daim ifade ettiğim bu görüşe dayanak olarak Tolstoy'u bulmak şaşırtıcıydı:) Anlamaya çalışmak saygı duymaktır. Hem kendine hem inancına. Ritüellere indirgemek öz'ü aşağılamak, yok saymak, kolaya kaçmaktır. Bu anlamda bakış açımı genişlettiğini söyleyebilirim. Bir cümle çıkardın mı derseniz ; Esas inanç, içine sinen bir tevekküldür, bilinçlice.

Nikolayeviç Tolstoy'un kendisiyle yüzleştiği, yaşamın ve ölümün anlamına ulaşmaya çalıştığı,
Çevresindeki insanların yaşamında rahat bir hayat sürüp, Hayatın ve neden var olmanın anlamını kavrayamadıklarını (Günümüz insanı gibi) serzenişli bir ifadeyle dile getiriyor.

Tolstoy'un yaşamının son yıllarına doğru islamı seçtiği yönünde söylentiler hep vardı.
Söylemiş olduğu birçok sözde ve anlam veremediği hadiselerin islamla örtüştüğünü bir nevi benimsemiş oldum.

Onun dışında Hz.Muhammed ile ilgili bir kitabı var, Hacı Murat ile birlikte edinip, beğenirsem Tolstoy külliyatı kitaplığımda yer bulabilir.

Daha önce tolstoydan hiç kitap okumamıştım ve bu kitap yazar için keşke daha önceleri tanısaymışım dedirten bir kitap oldu. Düşünmenin önemli bir noktasına değinen bir kitap tanrı kavramını kendi benliği ile bulmaya çalışan bir adam her şey bir tarafa düşünmek kavramını tam algılamak için okunması gereken bir kitap diye düşünüyorum :)

"Hayattan korkuyordum,ondan kaçıyordum ve her şeye rağmen yine de ondan birşeyler ümit ediyordum"

Tolstoy bu kitabında hayatının son alarında yaşadığı bunalımları,gençliğinde yaptığı hataları ve yanlış düşüncelerini anlatır.Yeni okumaya başladım.Beğendim,tavsiye ederim