Kitapları her şeyden çok seviyordum ve babamın büyük bir kütüphanesi vardı.
Ne zaman fırsat bulsam okumaya olan bu tutkumu tat min etmeye çalışıyordum. Babam ise buna müsaade etmiyor ve beni okurken gördüğünde adeta köpürü yordu. Gizli gizli okuduğumu fark edince bütün mum ları sakladı. Gözlerimi bozmaını istemiyordu. Fakat ben mum yağını bulup, fitil yapıp, teneke kutuları ka lıp olarak kullanarak mu m yapıyor ve her gece ışık sız masın diye anahtar deliğini, çatlakları kapatarak oku maya devam ediyordum. Çoğu zaman bu durum şafak sökene, herkes uyurken annemin erkenden kalkarak ağır iş gününe başlamasına kadar devam ediyordu. Bir seferindeAba/i (Aba'nın Oğlu) adlı bir kitaba, ünlü Ma car yazar Josika'nın Sırpçaya çevrilmiş romanına denk geldim. Bu kitap bir şekilde pasif olan irade gücümü uyandırdı ve ben irade kontrolü alıştırmaları yapmaya başladım. İlk başlarda kararlılığım nisan ayında yağan kar gibi hemen kayboluyordu. Fakat kısa süre içerisin de zaaflarımı ele geçirdim ve daha önce hiç yaşamadı ğım bir keyfi yaşadım; dilediğimi yapmayı. ..
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.