8/10 ilk olarak serinin kesinlikle abartildigini dusunuyorum ya da herkes begendigi icin beklentimi gercekten yuksek tutmustum ve altinda kaldi, belki de asla bekledigim gibi bi kitap cikmadigi icin on yargimi kiramadim bu yuzden de olumsuzluklar cok gozume batti bilemiyorum ama okudugum kitaplarin yarisina 10 puan vermeme ragmen bu seriden hicbir kitaba 10 veremedim SIZ DUSUNUN ama bu demek degil ki kotu, sadece cok iyi degildi (kitabin editleri kitaptan iyiydi) alti kitap arti bes novella toplam uc gunumu aldi ama bu kadar begenen olmasaydi tum seriyi okuyamadan birakirdim buyuk ihtimalle (yazar seriyi keske ucuncu kitapta bitirseymis) bu arada novellalar da ek bolum falan diye turkcede de yayinlanabilirmis kisacasi kafaniz dagilsin istiyosaniz cerezlik bi seri, kitaplar bu kadar pahali olmasa onerirdim ama fiyatlarını hak ettiklerini dusunmuyorum dex sag olsun bizi iyi kazikliyor :)) ama elinizde varsa ya da pdf okuyacaksaniz hic durmayin derim gercekten akici bi sekilde yazilmis 11 kitabi hic bu kadar kisa surede bitirdigimi hatirlamiyorum sadece yuksek beklentiyle baslamayin !!!! tum seriye yorumumu burada topladim o yuzden devam kitaplarini okumayanlar icin gerisi spoiler ve cogunlukla elestirilerim var puanimi kirmamin nedenlerinden birincisi, yazar sanki kitabin tuttugunu gorunce uzatmak icin elinden geleni yapmis da sacma sacma olaylar eklemis gibiydi ve hani 400 sayfa boyunca bi seyi napcaz nasil ustesinden gelicez planimiz nedir diye konustuktan sonra olayin kitabin son 10 sayfasinda iki saniyede gerceklesmesi hic hosuma gitmedi yani madem bu kadar kolaydi tum kitap boyu neden bekledik cok sacmaydi (burasi spoiler : warnerin babasini oldurmek icin kitap boyu ugrasiyoruz sonra ayak bileklerindeki kemigi eritiyoruz hem adam icin hem aaron icin iki kere vurup kimsenin kalmadigi gemide birakip gidiyoruz ve sonra noluyor baba besinci kitapta yeniden canlanmis, aaron bi daha olduruyo ve baba yine canlanmis geliyor, altinci kitapta nazeera ve kenji yine vuruyor aaron palayi gogsune sokuyor bogazina falan basiyor ama noluyor tahmin edin yine yasiyor) ikincisi benim guclu kadin karakter seviyor olmamdi ama juliette bence boyle degildi ozellikle ilk kitaplarda, hani yasadiklari zor seylerdi tamam anlayisla karsiladim ama yardimci olmaya calisan o kadar insan varken hala gelisim gostermeye calismamasi, kendi kosesine cekilmesi, kendini her daim kucuk gormesi, cok kirilgan olmasi, her seye hic sorgulamadan konusmadan kanmasi ve bazi salak dusunceleri beni gercek anlamda bitirdi ustelik tum aile uyelerine (baba dahil) asik olmasi benim icin son noktaydi ve ilk kitapta daha tanimadan etmeden aarondan nefret etmesine ragmen sirf ona dokunabiliyor diye yine tanimadigi adama asik olmasi, o kadar uzun zaman kimseye dokunmamasina ragmen adama dokunmak icin yanip tutusmasi falan sacma geldi aaron da iyi cocuk cok sevdim sirindi her karsilasmalarinda birbirlerine tekrar asik olmalari ayrintisi falan superdi ama o kadar, seride ennnn uzuldugum sey herkes gibi aaron da aaron diye olup bitmemem oldu sifir saka (soylemeden gecemeyecegim aaron sonradan esas erkegimiz olmasaydi bastan beri askim tatlim demesine, sarkintilik yapmasina, takintisina, davranislarina ayar olurduk bu da bi gercek) benim en sevdigim karakter aaron degil de kenji oldu <33 ve yazar acikli bi gecmis yazmis oliyim demis ve her seyi yazmis da yazmis kisacasi cocuklarin yirmi senedir yuzu gulmemis aileler deseniz ayri psikopat, herkesin bi aile sorunu var, sonradan birilerinin ablasi oldugu cikiyo bu abla bi ara bedenimize girip bizi kullaniyor?? birileri kardes cikiyor ki biraksaniz birbirlerini oldurecek olan iki kisiydi bu, cogu kisi cokk eskiden tanismis ama hafizlaraindan silinmis ve aslinda juliette (ella!!) gercekte sandigimiz kisi bile degilmis hepsi bastan beri deneymis falan birazcik zorlama geldi