Bu kitap zamana bir ziynettir. Hem geri kalanlara bir nasip vermiştir, hem ileri gidenlere.
Buz gibi dönüp kalmış da olsan bu kitabı gördün mü ısınırsın.
Bu kitap ateş gibidir.
Ben hakikat denizcilerinin incisini saçmaktayım.
Kıyamete kadar halkın dilinde dolanıp duracağım.
Bu arman bana yeter. Bu kitap birine yol gösterdi mi önünden perdeyi kaldır.
Bu armağan dolayısıyla huzur âlemine varınca da, şöyle dua ederken beni hatırlasın.
Dostlar, ben size gül bahçesinden güller saçtım. Siz de beni hayırla anın.
Cahit Zarifoğlu böyle vasiyet etmiş.
Onun çocuklar için yazdığı bu kitap, büyükler için de çok anlamlı olacak. Hatta çocuklar için ayrı, büyükler için ayrı anlamlarla yüklü…
Bir yerden okumuştum -tam olarak anımsayamıyorum- çocuklarına anlattığı bazı masalları, hikayeleri kitap haline getirerek başka çocukların da faydalanmasını ümit etmiş. Böyle güzel, mana yüklü, nereye varmasını bilen bir insanın hikayeleriyle sözleriyle büyüyen insanlar acaba nasıl insanlardır? İşte şimdi bunu düşünüyorum.
Çocuklarınıza gönül rahatlığıyla alabilirsiniz. Hatta bizzat kendiniz çocuklarınıza okumalısınız. Ve siz de nasiplenmelisiniz bu güzellikten.
İyi ki geçtin güzel insan. İyi ki vardın. Kitapta başlarken yazılmış olan duayı, ben incelememi bitirirken yazmak istiyorum;
Ey âlemlerin Rabbi, ben acizim, elimi tut, feryadımı yetiş.
Sen suçluları başlarsın.
Ben ses senin kulun olmaya yakışmayan çok işler işledim.
Benim özür dilerimi ört.
Kötülüklerimi yüzüme vurma. Onlar geldi geçti, şimdi benim senin karşındaki acizme bak. Bak nasıl sana yalvarıyor, bağışlanmamı diliyorum.
Ben bilgisizlikle hatalar ettim. Yanıldım.
Dertli canıma acı. Beni bağışla.
Eğer beni yaratan, her daim senin sofrandayım. Senin ekmeğini yiyip Duruyorum.
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.