Yapay zeka projesi, kökenlerini antik çağdan alan uzun bir gelişim tarihinin geçici bir doruk noktasıdır. Burada her şeyden önce iki gelişim çizgisi büyük öneme sahiptir: bunlardan ilki olan yapay insan yaratma miti, yani ikinci bir insan türünün yaratılması düşüncesi yüzyıllara dayanır. İkincisi olan insana özgü akıl yetilerinin makineleştirilmesi düşüncesinin kökeni yazı dilinin, özellikle yazılı hesaplamanın kültürel gelişimiyle sağlanmış ve biçimselleştirme hakkında farklı kuramlara, sonuçta ise " düşüncenin bir hesaplama işlemi " olduğu (Sybille kraemer) yönündeki, modern bilişsel bilimlerde de belirgin olan anlayışa yol açmıştır.
Üçüncü ve modern bir gelişim çizgisi olarak, bugünkü dijital bilgisayarların da temelini oluşturan klasik programlanabilir evrensel hesaplama makinesinin icadı gelir. Bu makineler, düşüncenin hesaplama işlemine dönüştürülmesinin başlangıcı olmuştur.