Kitap kurgu açısından sağlam ama birkaç bölüm beni çok irrite etti. Birincisi: karakterlerin Türklere karşı nefret söylemleri ve küçümsemeleri, ikincisi: anlatı şeklinde de olsa karakter ağzıyla Ermenilerden özür dilettirilmesi (açıkçası biraz yanlılık sezdim) ve üçüncüsü: yazarın anlatıyı pat diye kesip araya aşure tarifinin eklemesi ya da Armanuş'un sanal arkadaşlarıyla yazışması gibi. Ayrıca Türk kültürüne neredeyse hiç yer verilmemiş. Diğer yandan Asya'nın babasının kim olduğu çok bariz bir şekilde romanın başında bile tahmin edilebilir diye düşünüyorum. Kitabın sonlarına doğru geldiğimizde sanki bitirilmek için acele edilmiş hissiyatı yaşadım. Mesela Armanuş ve Asya'nın akıbeti ne oldu. Rose kızıyla birlikte ülkesine geri dönecek miydi? Baron Baghdassarian kim? Yani farklı bir hikaye de oradan çıkar, Armanuş ile bir şekilde bir araya gelirler diye umut etmiştim. Bu kısımlar malesef bende eksik kaldı.

SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020136,7bin okunma

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Uçar