Ayçöreği, Elmalı Turta, Kırmızı Kurabiye: Zeynep Sahra
Elimde mis gibi, dertsiz, tasasız bir üçleme tutuyorum. Neden mi? Çünkü bu üçleme sanırım paralel evrenlerden birinde geçiyor ya da bir ütopya. Aksi halde okuduğum bin küsur sayfanın başka bir açıklamasını yapamam.
Geçtiğimiz haftalarda kendi kendime bir karar almıştım. Artık kimsenin okuma zevki hakkında yorum yapmayacağım ve yaşımın getirdiği olgunlukla herkesin okuma zevkine saygı duyacağım.
Gelgelelim ardından Zeynep Sahra’nın adları ‘ayçöreği, elmalı turta ve kırmızı kurabiye’ olan kitap üçlemesi masamda beliriverdi diyelim.
Dedim ki; saygı duyacağım ve bakalım bu mecralarda ne varmış, insanlar ne tür kitaplardan hoşlanıyormuş deyip okuyacağım. Çünkü önünde sonunda herkes biraz aşk romanı okumaktan hoşlanır. HERKES!
Ancak yazarımızın bize sunduğu dünyada aşk bir takım zorunluluklardan ibaret! Bunlardan en önemlisi ve vazgeçilmezi kızımızın çok güzel erkeklerimizin de çok ama çok yakışıklı olması.
Neyse bu klişe hakkında da çok yorum yapmayacağım çünkü insan okurken zihninde güzel kızlar ve yakışıklı erkekler canlandırmak ister.
Konuya gelecek olursak; Sahra adlı genç kızımız Üsküdar sırtlarında küçük ve mütevazi bir mahallede yaşamaktadır. Çocukluğundan beri yan komşunun oğluna yanıktır. Zeki olan kızımız tıp fakültesini kazanır ve karşılıksız aşkının acısına daha fazla dayanamayıp mahallesini terk edip yurda yerleşir ve bu kısımda biz de ütopik bir dünyaya adım atmış oluruz.
Fakültenin rektörünün zengin ve playboy olan oğlu Emir ise elbette geçmişi travmalı, çapkın falan filan işte… biliyorsunuz anlatmaya gerek yok.
Kız başına üç yakışıklı kaslı erkeğin düştüğü bu ütopyada; atarlar, giderler, bırak kolumu canım acıyorlar, uyuşturucular, öfkeyle dudağını ısırmalar, hırlamalar, öpüşmeler, yan yana yatmalar ancak asla daha fazlasını istemeyen uslanmaya dünden razı çapkın delikanlılar, balolar, bolca ince beller, kaslar, herkesin ona yanık olduğunun farkında olmayan güzel kızlar, olmadık tesadüfler, mahallesinde uslu dışarı çıkınca pantere dönenler ve daha bir sürü klişe ile tipik bir ergen genç kız romanı olan bu üçleme beni yeterince güldürdü diyebilirim.
Belli yaş aralığına hitap eden bu kitaplar gençlerin mutsuzluk sebeplerinden biri. Bir bu kitaptaki yaşanması imkansız hayatlara bakıyorlar bir de kendi hayatlarına ve gerçeklik onlara ağır geliyor.
Sadece kitaplar da değil, oynadıkları oyunlar, izledikleri filmler ve diziler onlara “eğer zengin ve güzel/yakışıklı değilseniz bir hiçsiniz” mesajını veriyor.
Oysa bizim herkesin hikayesinin önemli olduğunu idrak etmemiz gerek. Hiç kimse yan rol veya figüran değildir. Herkes önemlidir. Bu kitaplarda ise evren sadece ana karakteri memnun etmek için varmış gibi.
Aşkın sadece fiziksel özelliklere indirgenmesine üzülüyorum, şehvetin böylesine kullanılmasına üzülüyorum, aşka dair yazılmış binlerce kıymetli sayfa varken böylesine yitip gitmesine üzülüyorum, ilahi aşk için yazılmış dizelerin bedensel zevkler için kullanılmasına üzülüyorum, hayatın kıyafetlerden, süsten ve eğlenceden ibaret olmasını isteyip de buna asla ulaşamayan gençlerin girdiği bunalımları gördükçe üzülüyorum.
Keşke herkes bu tarz kitapları okuyup, normal hayatına devam edebilecek kadar dirayetli olsa ancak ne yazık ki bu kitapların, bu hayali dünyaların içinde yaşamak isteyen ve oradan çıkmayı reddeden onlarca genç var etrafımızda. Üzerimizde bıraktığı etki bu kadar yıkıcı olmasa ve gülüp geçsek keşke bu kitaplara. Keşke “ya evet okudum güzeldi beğendim ya da ben beğenmedim ya!” deyip geçip gidebilsek.
Yanlış anlaşılmak istemediğim için şunu da eklemeliyim. Ben kimse aşk romanı yazmasın demiyorum, kimse bunları okumasın da demiyorum. Demek istediğim şey: keşke bu tarz konular ya da özendirilmek istenen yaşam biçimlerine gülüp geçebilsek ve hayatın gerçekliği bizi bu kadar acıtmasa yahut sığınmak için bu tarz limanlara demir atmasak…
Neyse sanırım bu bir kitap yorumundan çok iç dökme oldu. Kusura bakmayın artık
-SOFİ
meyusokur.com/2023/04/24/ayco...
Ayçöreği
Elmalı Turta
Kırmızı Kurabiye
·
96 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.