Albet Camus varoluşçu felsefe akımından anılsa da kendisi bunu kabul etmiyor,fakat eserlerine bakıldağında varoluşçu bir gerçekliği öne sürüyor."Yabancı" eserini okunduktan sonra önerilen "Sisifos Söyleni" benim nezdimde bir nevi varoluşsal sancılarla debelenen ruhların bir çıkış yolu bulmasında yapacağı tek şeyin "yaşama" inat var olma biçimi olarak adlandırdığı "başkaldırı"yı öne sürüyor.
Açıkça belirtmeliyim ki eser bir solukta anlaşılabilecek bir eser değil. Bunun için bir felsefi alt yapıya sahip olunması gerekiyor. Daha iyi kavranabilmesi için ise ek kaynaklar ile de pekiştirilmeli. 'Sisifos Söyleni'nde önce destek yayınlarından çıkan "başkaldırıyorum, o halde varız!" adlı küçük ama anlamlı ,daha açıklayıcı bir kitap okudum ve Camus'un felsefesini anlama konusunda mini bir giriş oldu.Size de bunu yapma konusun da en azından Camus'u bilmeyenler için naçizane önerim olsun.
Öncelikle 'Sisifos' isminin geliş noktasına değinmek istiyorum.
Sisifos ismi,Yunan Mitolojisinde, Yeraltı dünyasında sonsuza kadar büyük bir kayayı bir tepenin en yüksek noktasına dek yuvarlamaya mahkum edilmiş bir kıraldır.Ve bu kral hedefine her ulaştığında taş yine aşağıya doğru yuvarlanır. Sisifos bu cezasıyla aslında hep bir başkaldırı içerisindedir Tanrılara karşı.
Burada Sisifos'un cezasının içeriğine girmeyeceğim. Albert Camus'un kitabına bu ismi vermesi sebepsiz değildir. Bazı incelemelerde kitabın isminin 'Uyumsuz' olmasının yerinde olacağı dile getirilmiş fakat 'Sisisos ' aslında Camus'un "intihar" meselesine karşı duruşun "yaşamla" olabileceğine denk gelmesidir.
Yaşam bir çoğumuz için yaşanmaz bir hal alabilir, umutsuzluk bizleri bir nokta da 'neden yaşıyorum ki? Bu anlamsız yaşam bana ne vaat ediyor?' noktasında bu düşünceye bizi sevk ediyor. Ve tek çözüm 'intihar' etmek gibi geliyor. Hele ki bir inancınız yok ise öteki dünya kavramı yersiz olur.
Burada değinmek istediğim bir nokta ise; Camus'un kitaplarından birinin adı 'Veba' ben bunu vereme yakalanmış olmasına bağladım,rahatsızlığı dönemine mi denk geldi bilemiyorum! bir diğer eseri 'Yabancı' kendime de dünyaya da yabancıyım demesiyle dünyaya olan yabancılığı kitabına isim noktasında ilham olmuş ve hep konu bakımından 'ölüm' ,'yabancılık', 'uyumsuzluk' ,'başkaldırı' ve 'intihar' olaarak seçmiş görünüyor, istemsizce bunu yazarın hayat şartları sebebiyle düşünce dünyasının etkilendiği kanısındayım. Psikolojik dünyası eserlerinde kendisini gösteriyor. Her ne kadar dünyaya karşı yaşama isteğinin olmaması ,onu "yaşamak için yaşamaya" götürmüş. Filozoflar arasında en yakışıklı olma hali inkar edilemez. Evlilik hayatı, çocuklarının olması, (hatta aldatmaları) hayata karşı güçlü durmak için gösterilen bir yaşama şekli gibi görülüyor.
Camus, araba korkusundan bahsederken ölümünün bir kaza sonucu olması kaderin bizi bir noktada korkularımızla yüzyüze bıraktığını hatırlattı. Ve en önemlisi de ne olursa olsun bir çıkış yolu bulmak mümkünken 'intihar' ile savaş! ve Tanrı yoksa Tanrı sen ol! böyle mutlu olmak mümkün deyip felsefesini özetliyorum.
Herkese iyi okumalar.
