"I think, as a species, we have a desire to believe that we're living at the climax of the story. It's a kind of narcissism. We want to believe that we're uniquely important, that we're living at the end of history, that now, after all these millennia of false alarms, now is finally the worst that it's ever been, that finally we have reached the end of the world." Geçtiğimiz günlerde, çok beğenildiğini gördüğüm ve konusu hakkında okuduklarıma dayanarak merak ettiğim bir kitap olan Sea of Tranquility'yi okudum. Başlangıçta farklı bölümlerde, tarihin farklı dönemlerinde yaşayan birbirinden alakasız insanların hikayelerini okuyor, bu karakterleri tanımaya başlıyor, genellikle de trajedilerine tanık oluyor ve sonrasında da öğrendiğimiz bunca şey ile hiçbir şey yapmıyoruz. Yazar, zaman yolculuğu yaparak bu karakterlerin her birinin, farklı zamanlar ve yerlerde yaşamış olmalarına rağmen şahit olduğu ortak bir olayı araştırarak evrenin bir simülasyon olup olmadığı sorusuna yanıt arayan bir adam aracılığıyla tüm bu karakterleri birbirine bağlıyor ancak bunu o kadar amatörce yapıyor ki, kitabın çok zekice kurgulanmış ve okuyucuyu şok edecek sonuçlara sahip bir zaman yolculuğu anlatısı olması için yazıldığı ve başarısız olduğu çok net görülebiliyor maalesef.

Sea of TranquilityEmily St. John Mandel · Knopf · 20223 okunma

·

16 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Cansız