Bu kitabı yıllar geçse dahi elinize alıp tekrar tekrar okumak isteyebilirsiniz ve her okuyuşunuzda hayatınızı gözden geçirirken bulabilirsiniz kendinizi. Çünkü her bir başlıkta kendinizden bir şeyler buluyorsunuz. Dönüp kendinize sorular soruyorsunuz: Ben böyle mi yapardım? Aşk nedir? Arkadaşlık nedir?.. bunlar en basitleri. Birkaç kesit bırakmak istiyorum kitaptan. Yazarın benzetmeleri, seçtiği kelimeler... gerçekten çok beğendiğim bir kitap oldu. Bir yıl sonra tekrar alır okurum belki de birkaç ay sonra...
"Uyuşuyorum. Ruhumun pencereni kırılıyor. İçimde koza yırtılıyor ve içimdeki hiçlik ve yabancılık duygusu karanlık ve yabancı geceye akıyor. Artık ne aşk, ne acı, ne merhamet duygusu hissediyorum. Her tarafımı hiçlik duygusu sarıyor. İşte yola çıkıyoruz. O parçalanmış benliğim tamamen siliniyor. Yalnız değilim. Yaşama zevkinden anlayan ve "şimdiki anın" tadını çıkarmasını bilenlerle beraber yola çıkıyorum işte! Yaşadığımız gizli ve ortak bir intihar şimdi. Belki de burada durmaz, beni kucaklamaya hazır o büyük ölüme karışırım, o sonsuz dinginliğe. Ama yok, o benden çok güçlü. Benimse daha yaşanacak hazlarım var. Bana bu gece için "küçük bir ölüm" yeter!.."
"Umutsuzluğumuz ilk göz ağrımız, şımarık çocuğumuzdu hepimizin, üzerine titrerdik ve her gittiğimiz yere onu da götürürdük."
"Hayır... hayır bu böyle gitmez; nerede yenildiğimi ve kaybettiğimi bilmem gerekiyor. Mutlaka!
Paramparça olsa da, kurtarılacak bir ruhum var benim..."
"Kimse kendini korumaz. Ya hep ya hiçtir aşk. Ve aşkta yarın yoktur. Birlikte yolculuğa başlanır: İçerilere, kalplere, çocukluğa. Şefkatin ve sevginin esirgendiği günlere. Sonra o sevinçli ıstıraba..."
Cezmi Ersöz
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.