"Ne garip, insan daima,yani kocamış bir
ihtiyar dahi olsa ,çocukluğunda gizli. Hatta belki çocukluğunun tek bir anında. Bir kokuda,dokunuşta, sözde tebessümde yahut gözyaşında. Çocukluk dediğimiz şey, kendi sırrında kırılmış bir ayna gibi baktıkça batıyor insana."
Çünkü nereye gidersen git, elbet bir gün dönersin. Gittiğin yerde seni kimse tanımaz; döndüğün yerde de ya eksik sevilmişsindir ya da yanlış... Bırak biraz daha uyusun içindeki yabancı. Şehre daha çok var. Bırak biraz daha uyusun...