Kuşların hayatından kendimize dersler çıkarmamızı istiyor kitap. "Kuş beyinli" yaratıkların bizim hayatımıza kimi açılardan yön vermesi bazılarımız için imkansız görünebilir ama aslında eksenini kaybeden hayatlarımıza kuşların yaşam felsefesinden birtakım dokunuşlar girmesine çok ihtiyacımız var. Şöyle ki: *Ördeğin tüy döküp eklips dönemi yaşadığı ve bu dönemi kendisinden hiçbir beklentiye girmeden sabır ve metanetle sakince geçirdiği gibi biz de acılı dönemlerimizde kendimize iyileşme süresi tanıyabiliriz. *Kilometrelerce öteye, adresini hiç şaşmadan uçan göçmen kuşlar gibi biz de navigasyon becerilerimizi hiçbir cihaza emanet etmeden doğada yönümüzü bulabiliriz. *Bazı göçmen kuşların hiç uyumadan bir hafta boyunca dünyanın kuzey ucundan güney ucuna uçtuklarını, bu süre boyunca beyinlerinin bir kısmını uyutup diğer kısmıyla uçmaya devam ettiklerini sonra diğer kısmı uyutup öteki kısımla uçmaya devam ettiklerini öğrenip doğanın en mükemmel varlığı olup olmadığımızı tekrar sorgulayabiliriz. *Nasıl ki bir kumru çifti yuvayı beraber ayakta tutuyor, yavruları beraber besleyip ömrünü beraber geçiriyor ve bu sayede bir üreme mevsiminde birkaç defa yavru yapabiliyor, çoğalma başarısını artırıyorsa biz de eşlerimizle sorumlulukları ortak paylaşıp yuvanın mutluluğunu ve birlikteliğin başarısını artırabiliriz. *Bazı süslü kuş türlerinde erkeğin daha dişiyle birleşmeden önce sadece bu ihtimalinin kesinleştiğini anladığı andan itibaren parlak tüylerin dökülmeye başladığını bilerek göz alıcı erkeklere çok da meyletmemek gerektiğini düşünebiliriz :) Bizi cepte gördükleri anda çizgileri kaymaya başlıyor şerefsizlerin :) *Kimi kuş türlerinde erkeklerin dişiye sürekli hediyeler getirerek kendini kabul ettirmeye çalıştığını hatırda tutup homo sapiens erkeklerin bize harcadığı emek, zaman ve para yetersizse onları kapı dışarı etme fikrini çok da yabana atmayabiliriz :) *Yine süslü erkek kuşların aslında avcılar için daha açık hedef olduklarını ve erkekler neden az yaşar sorusunun sadece insanlar için değil kuşlar için de sorulabileceğini düşünebiliriz :) *Sadece çapkınlığını bildiğimiz horozun çapkın da olsa bir yem bulur bulmaz tavucuklarını düşünüp ürüm ürüm ürüdüğünü ve bütün kümes ahalisini yemin başına topladığını hatırlayıp homo sapiens içindeki pis çapkınların bir horoz kadar sevdiklerine değer vermediğini düşünüp hepsinin köküne kibrit suyu dileyebiliriz :) *Tavuğun mesut bahtiyar yeri eşeleyip duruşundan anı yaşamayı, anın tadını çıkarmayı, hatta belki mindfulness egzersizleri yapmayı öğrenebiliriz. Kitapta "orada onu mutlu eden nasıl bir gizli ahali yaşıyor acaba?" gibi tatlı bir cümle kurulmuştu, sadece bu cümle bile mantra olarak iş görebilir. *Cesaret denince aklımıza kartal gibi koca kuşlar yerine Kızılgerdan gibi minik bir yaramazın gelmesi gerektiğini, aynı şekilde insanlar aleminde de kabasakallarla temel erkekimler arasından hangisinin daha cesur ve daha güçlü olabileceğini kestirebiliriz. *Kuş beyinli sandığımız kuşların hiç de kuş beyinli olmadığını, tek zeki kuşun karga olmadığını, dünyada zekaya sahip bir tek bizim olmadığımızı bilip gerim gerim gerinmekten iki dakika geri durabiliriz. *Bunu da bu kitaptan mı okudum bilmiyorum ama alfa erkek yerine beta erkeğin daha seçime şayan olduğunu da akılda tutabiliriz. Beta erkeğin seçim şansı daha az olduğu için eşine daha düşkün oluyormuş, aklınızda bulunsun :) Daha bu kitaptan okuyup etkilendiğim ve eğlendiğim birçok yer vardı ama aklıma şimdi gelenler bunlar. Kitaba bakınca yine bir güncelleme yaparım. Eğlenceli bir kitaptı ve tadını çıkara çıkara okudum. Kuşlara bakışım değişmedi, bence hep akıllı ve ilginç yaratıklardı. Ama bazı türler hakkında öğrendiğim detaylar yaratılışa daha çok saygı duymama neden oldu.

Kuşların FelsefesiPhilippe J. Dubois · Domingo Yayınevi · 20201,224 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kamile Hilal