Hasen b. Şakîk şöyle demiştir: "İbnu'l Mubârek'in yanındaydık. O esnâda yanına bir adam geldi. İbnu'l Mubarek "Şu cehmî sen misin?" diye sordu. Adam "Evet" diye cevap verdi. İbnu'l Mubârek "Yanımdan çıktığın zaman bir daha yanıma gelme" dedi. Adam "Ama ben tevbe ediyorum" dedi. Bunun üzerine İbnu'l Mubârek dedi ki: "Bidatinin bilindiği kadar tevben de bilinmediği sürece yanıma gelme!"