Birine güvenmek en büyük tuzaklardan biri olup çıkmıştı onun için.
Hayata güvenmek de öyle, ne zaman sevindirici bir şey yaşasa bunun peşine ne üzüntü geleceğini merak ederdi. bunun kendine güvensizlikten ziyade hayata güvensizlik olduğunu biliyordu ama çözümü de yoktu kimine kavun kimine kelek misali hayat ona iyimser ve umut dolu olmayı öğretmemişti ne yazık ki. Sevmekten de çok korkardı çünkü sevmek bir gün öyle ya da böyle sevdiğini kaybetmek de sonuçlanmaya mahkumdu...
Sevmek er ya da geç arkasından ağlayacağın insanlar listesine birini daha eklemek demekti.
Ama gene de bu gerçekten uzak durarak yaşamayı zihninin karanlık bir noktasında kilitle tutmayı ve kendisine hükmetmesini engelleyemeyi bir şekilde başarmaya çalışıyordu, belki de sevgisini bu kadar belli ederek yaşaması gereğinden fazla duygusal olması hep bu korkudan kaynaklıydı... Bugün sevip sevebildiğin kadar yarın ne olacağı belli değil. Her şeyi ertele ama sevgiyi göstermeyi asla...
Sayfa 45Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.