sanırım kitap bir tek beni sarmadı. evet başı çok güzel, müthiş konulara değiniyor, sonunda ufak bir yerde bütün bu travmalarının sebebini nihayet kendine açıklayıp kurtuluyor falan evet ama orta kısmını o kadar çok uzatmış ki gerçekten fenalık geçirdim. ego tatmini, -muhtemelen annesinden dolayı- kadınları s/eks objesinden başka bir şey olarak görmemesinden bahsedip durmuş. sonunda da yaşanılan şeylere iğneleme yapmak için karakterlerin bu kadar iğrençleşmesine gerek var mıydı bilmiyorum... iş çok ileriye gitmeden de travmatik yapılabilinirdi. en sonda tövbe etmeye gittiler galiba :D
