Ayna
Kan ter içinde uyandım geçen gece,
terimi kaçarken yakaladım vücudumun hapishanesinden.
Pis bir baş ağrısı, tabii olmazsa olmaz sırt ağrım.
Kaç aydır cehennem azabı oldu;
hani şu alacaklının kapıyı düşünmeden vurması gibi sırtımdan vuruyor ta boynuma kadar.
Terden ıslanmış sıcak yatağımda doğrulunca, bir soğuk hissettim yüzüme vuran.
Sanki suratıma tükürüp, zavallısın der gibi esti durdu yüzüme. Sanki bilmiyorum ya.
İçim titredi. Bütün vücudum bir moruğun şekeri düşünce sallanan parmakları gibi sallandı.
Zar zor kalkıp bir sigara yaktım. Zehir ki ne zehir namussuz ciğerimi yaktı.
Yanmak ki ne yanmak ateş yok dona dona yanıyor sanki.
Şu benim babadan kalma kırığın yanına gittim.
Geçtim karşısına, kulak bir yerde göz bir yerde.
"Böyle mi olacaktı lan Mahir?" dedim.
Ne oldu lan mahallenin sevimli veledine,
Ne oldu lan annesinin benim oğlum büyüyecek doktor olacak dediği Mahir'ine dedim.
Hiç böyle hayal etmemiştin değil mi? dedim.
Bastım kahkahayı.
Bir korku sardı bu seferde "lan dedim Mahir, delirdin mi yoksa oğlum?"
Girdikçe girdim kırığın dibine,
"Beni bana mı düşürüyorsun lan! dedim bastım yumruğu.
Şangır şungur indi yere namussuz.
Elimin kanı sıcak sıcak okşadı avucumun içini.
Sitem ediyorum ama nasıl bir sitem.
Ciğerimin yanığı utanır, benimki de yanık mı diye.
Lan Mahir dedim senden adam olur mu be!
Beğendin mi yediğin boku?
Kiminle konuşacaksın lan şimdi!
Uzun lafın kısası, seni de bu sebeple aldım işte bu çöplüğün içine.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.