Gönderi
Osamu Dazai, Japon edebiyatının ümitsiz yazarı olarak bilinir. Eserlerinde savaş sonrası Japonya’da hayat mücadelesi veren ve çoğunlukla bu mücadeleleri kaybeden karakterler yer alır. “Ben roman” türünde eser yazdığı bilinen Dazai’nin, aslında kendi keşmekeşlerini eserlerinde anlattığı bilinen bir gerçektir.
“Pandora’nın Kutusu” eserinde bir sanatoryumda tedavi gören genç bir adamın hikâyesi yer alır. Savaş şartları ile boğuşan Japonya’da tedavi için yeterli imkânlar yoktur. Bu sebeple sanatoryumda tüberküloz tedavisi bambaşka metotlarla denenir. Doktorlar, hemşireler ve hastalar arasında öğrenci - öğretmen statüsü vardır. Tedaviye herkes inanmaktadır çünkü klasik tedaviler, malzeme ve ilaç yetersizliğinden dolayı yapılamamaktadır.
Eser, ana karakterin yazdığı mektuplardan oluşur. Yani olay örgüsü mektuplar ile aktarılır. Bu eserde en dikkat çeken yön ise Dazai’nin ümitli bir imaj çizmesidir. Dazai’nin eserlerinde genellikle hayatın anlamsızlığı, intihar denemeleri ve sonunda çaresiz bir ölüm yer alır. Ancak bu eserinde Dazai, dört elle yaşama ümidine sarılır. Ana karakter iyileşmek istemektedir. Âşıktır. Sanata olan saygısı yaşama isteğine yardımcı olmaktadır. Bu açıdan eser, Dazai’nin diğer eserlerinden farklıdır.
Dazai bu eseri intihar ederek hayatına son vermeden 3 yıl önce yazar. Kim bilir, belki de Dazai, yaşamak ile intihar etmek arasındaki ikileminde o günlerde ümidini koruyordu. Belki de ölmeye bu eserinden sonra karar verdi. Şurası açık ki Dazai bir dönem yaşamaya karşı son derece ümitliymiş…
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.