(129) Ey Rabbimiz! O (zürriyetimizden Mekke'de kala)nlar içerisinde; Senin âyetlerini üzerlerine sürekli okuyacak, onlara o Kitab'ı ve hikmeti ( Kur'ân-ı Kerim'i ve Sünnet'i, ruhlarını kemâle erdirecek ince ilimlerle isabetli hükümleri) öğretecek ve (böylece) kendilerini (şirk, isyan vesair maddi-manevi pisliklerden) tertemiz edecek bir Rasûlü kendi aralarından gönder! Şüphesiz (mağlup edilemeyecek bir güce sahip olan) Aziz de, (yaptığı işi son derece yerinde ve sağlam yapan) Hakim de Sensin ancak Sen!"
《İbrahim (Aleyhisselam) bu duasında, Mekke'de yerleştirdiği oğlu İsmail (Aleyhisselâm) in zürriyeti içerisinde Muhammed (Sallallahu Aleyhi Sellem) peygamber olarak göndermesini Allah-u Teâlâ'dan niyaz etmiştir. Zira İbrahim (Aleyhisselâm)dan sonra gelen bütün peygamberler, oğlu İshak (Aleyhisselam) yoluyla Ibrahim (Aleyhisselam)'in zürriyetinden gönderilmiş, ancak Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) diğer oğlu Ismail (Aleyhisselâm) in soyundan gelmiştir. Bu duanın İsmail (Aleyhisselam)la birlikte yapılması ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve sellem) in Mekke'de gönderilişi, bu duanın kabulünün bir eseridir. Nitekim bu duasının akabinde kendisine: "Kesinlikle sana icabet olunmuştur, fakat bu, ahir zamanda olacaktır!" buyrulduğu rivayet edilmiştir. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve sellem) de "Ben babam İbrahim'in duasıyım!" buyururken bu duaya işaret etmiştir. (Beyzavi, Nesef i, Âlüsi)》
Bakara/129
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.