Hayat, herkesi kırar. Hayat, adil değil. Bir kere bunu kabul etmemiz lazım. Dünya bize bir şey borçlu değil. En çok da hayat, iyileri kırar. Kırıldığınız zaman önünüzde iki yol olur: ya kaderin, annenizin, babanızın, patronunuzun, eşinizin kurbanı olursunuz, kurban rolünü seçersiniz ya da kırıldığınız yerden güçlenir, kalemi elinize alır, kendi hikâyenizi kendiniz yazarsınız.