Yasin Ünal Merhabalar oksijen kullanıyorum okudum ve gerçekten beğendim çünkü bende bir epilepsi hastasıyım. Yazar biz epilepsi hastalarının yaşadığı zorlukları anlatmış daha fazlasıda var. Bir keresinde evden çıkmışım ve merdivenlerden aşağı düşüp kafamda yirmi dikiş ile acilde uyanınca bana ne oldu. Her nöbet sonrası hiçbir şey hatırlamamak ve her seferinde bana ne oldu demek çok acı verici Yazarın dediği gibi bazen bu dünya kabusun oluyor çok zor bir mücadele içerisinde yaşıyoruz. Okurken kendi yaşadıklarım geldi aklıma beni de önce hoca hoca gezdirdiler inançlı bir aileydik taa ki nöbetler ağırlaşınca doktora gittik çevremdekilerin bu kitabı okuyup beni ve biz epilepsi hastalarının neler yaşadığını biraz olsun anlamalarını isterdim. Keşke herkes kitap okusa o zaman empati yapabilirler belki.
