Kitap, 10 bölümlük psikoterapi öykülerinden oluşuyor. Bu öykülerin çoğu ölüm üzerine ve gerçek psikoterapilerden yararlanılarak yazılmış.
Kitap, Marcus Aurelius’un sözüyle başlıyor: Hepimizinki günübirlik hayatlar; hatırlayanın hatırlanandan farkı yok. Hepsi geçici. Hem anılar hem de onların nesnesi. Her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. Bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın.
