Koparılmış, solan bir çiçeği seyretmek, can çekişmeyi seyretmektir aslında.
İnsanın tek gizi her zaman kendisi için bir bilmece olarak kalmasıdır.
En koyu yalnızlık, insanın kendini terk ettiğinde ortaya çıkar.
Ölüm, doğum anında kök salar ve insan ömür boyu bu kökü sulayıp yetiştirmekle yükümlüdür.
Rüzgarın uğultusu, son köpeğin telaşlı adımları, kuzey¬ de kırık bir şimşeğin sessiz resmi, uykusu bölünmüş bir tar¬la faresinin kuşkuyla çevresini koklayışı, uçamayan bir ku¬şun ötüşü, buzlaşmış karın hışırtısı ve az ötede ince, öfkeli bir ses; çocuk sesi..
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.