Görüşmeyeli, karşılıklı, anlatılası o kadar çok ‘şey’ birikmişti ki buluşulduğunda genellikle susuyorduk. Paylaşılmadan da olabiliyormuş, eskiden bunun farkına varmazdık. Nedir “bu sabah gülleri budadım” diyebilmek? İnsan, yaşı ilerlerken kendine saklamayı öğrenmeli. Gizlemek değil bu olsa olsa mahfuz tutmak. Tutulanlar gözle görülmez bir hızla dibe çökebiliyor, her zaman şişe dibine inen tortulara, yoğunluk kazanmış ama sarsıldığında dağılabilecek kopkoyu tabakalara dikkatle bakmışımdır. İşte birlikte susmanın böyle bir yanı var, yalnız susmak farklı.
Sayfa 34Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.