Tüyler diken diken...
“İki sevgili varmış,” dedi tebessüm ederek, “Bir motorda gidiyorlarmış fakat çocuk motoru çok hızlı kullandığı için arkasında oturan kız korkmuş. ‘Yavaşla lütfen, korkuyorum,’ demiş sevgilisine ama çocuk, ‘Neden? Çok eğlenceli değil mi?’ deyip gülmüş. Ancak kız gerçekten çok korkuyormuş çünkü motor normalden daha hızlı gidiyormuş. Yavaşla,’ diyerek yalvarmış sevgilisine. ‘Korkuyorum, yavaşla,’ demiş bir kez daha. Çocuk gülmüş, ‘Tamam ama önce beni sevdiğini söyle,’ diyerek şart koşmuş.”
“Kız o anki korkuyla hiç düşünmeden, ‘Seni seviyorum, şimdi lütfen yavaşla,’ demiş. Çocuk içtenlikle gülmüş. ‘Şimdi de kafamdaki şu kaskı çıkar ve kendine tak, beni rahatsız etmeye başladı,’ demiş ve kız ikiletmeden dediğini yapınca çocuk, ‘Son olarak, bana sımsıkı sarıl,’ demiş kıza ve kız kollarını sevgilisinin beline sarmış,” diyerek duraksadığında hikâyenin devamını merak etmiştim.
“Çocuk yavaşlamış mı?”
Dudaklarında buruk bir tebessüm oluştuğunda başını hayır dercesine iki yana salladı. “Ertesi sabah tüm gazetelerde aynı haber varmış. Motosiklet kazasında hayatını kaybeden gencin haberi,” dediğinde sertçe yutkundum.
“Olay yeri incelemenin kayıtlarında motosikletin frenlerinin tutmadığı yazılıymış. Çocuk frenlerin patladığını anlamış ancak sevdiği kıza bunu söylememiş.”
··
5 plus 1
·511 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.