Şeker Portakalı geldi. Zeze ve Barış çok benziyor. Biz büyükler ne kadar da benciliz. Sırf birileri arkamızdan konuşmasın, kafamız rahat olsun diye yok sayıyoruz minik kahramanları. Sonra da onların başarılı olmasını bekliyoruz. Oysaki başarıyı besleyen sevgidir. Çocukluk da göremediği sevgiyi aramakla ömür geçirenleri kim nasıl mutlu edebilir ki? #217593388 diyor Barış. Ne kadar da haklı değil mi? Anne, baba, abi, abla... Büyük olan herkes öfkesini sevincini açıkça yaşarken küçüklere hep baskılaması gerektiği öğretilir. Yalanın ne kadar kötü olduğu her zaman anlatılır. Ama çocuğa yalan söylemekten de vaz geçmez kimse. Zannederiz ki o çocuk yalanı ayırt edemez. Çok yanlış! Onlar her şeyin farkındadır ama masumiyetleri bizim gibi yüze vurmaz. #217596091 Hadi çekilelim köşemize, okuyalım. Ama okuduklarımızı da hayatımıza yansıtalım. En önemlisi çocukları ihmal etmeyelim. Uçurtmayı vurmasınlar, çocuklar uçurtma da uçurabilsinler. Bir pencereden izleyerek değil de kahkahalarla yaşasınlar.