(155). Andolsun ki elbette sizi (koruduğumuz bunca belâya nazaran) çok az bir şeyle; korkuyla ve açlıkla, bir de mallardan, canlardan ve mahsullerden biraz eksiltmeyle mutlaka imtihan (edenin muamelesine tâbi) edeceğiz. (Habibim!) O (belâlara) sabreden kişileri (cennetle) müjdele!
(156). O (sabırlı) kimseler ki; kendilerine bir musibet ulaştığında: "Şüphesiz biz Allah'a ait (kul ve köleler)iz ve kesinlikle biz ancak O'na dönücü kimseleriz!" derler.
(157). İşte onlar (var ya); Rablerinden (art arda gelen) mağfiretler ve büyük bir rahmet sadece onlar üzerine (inmekte)dir. Yine işte ancak onlar (başlarına gelen belalara karşı teslimiyet ve rıza gösterdiklerinden dolayı, doğru yola) hidayet bulanların ta kendileridir.
Bakara/155-156-157
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.