Yıllardır karşıma çıkan, merak ettiren bir kitaptı Tanrı’nın Unutulan Çocukları. Arkadaşımdan hediye gelince hemen başladım okumaya. Çok heyecanlı başladı, merakla ilerledim. Ortalara gelince ya olay aktarımı durağanlaştı ya da ben uzun zamandır roman okumadığım ve türden uzaklaşmaya başladığım için bana öyle geldi. Yüksek bir beklenti ile başlamamış olmama rağmen beklentimin altında kaldığını üzülerek söylüyorum. Belki de benim yaşım bu kitap için ilerlemiştir :)
Kısaca gençlik romanı olarak betimleyebilirim kitabı. Tüm gençlere ve kendini genç hisseden arkadaşlarıma tavsiye ederim :)
