Aforizmaları okudukça her birinin bir istiridye olduğunu hissettim. Öyle ki yer yer sıkıldım ve içinde yabancı maddelerden başka bir şey olmadığını düşündüm, ara verdim ve devam ettim. Bazı aforizmalarda ise inci gibi parlak aydınlanmalar yaşadım. Kitap bir çırpıda okunabilecek de olsa mücevher avcılarındaki o umuttan illa ki gerekiyor. Bana kalırsa da aslında herkes farklı aforizmaları beğeniyor ve kendine pay çıkarıyor.
