Yazıcım kabahat geçti masanın başına eli tetikte bekliyor, duyduğu her şeyi ağır aksak nefes seslerini yazabilse onuda düşecek sayfalara. Hasta kadın nefesinin son demlerini verirken yazıcısı kabahat işlediği suçların kefaretini üslenemeden devam ediyor sayfaları tüketmeye.
Senesinden pek emin değilim yaşlı hafızam da unutmuyor; Okula gitmek için her gün babamdan izin isterdim değilde öğrenmek isterdim bugün okula gidebilecek miyim diye. Korkuyorum telaşım küçük ya gitme derse, zaten çok geri kaldım defterimin birçok yeri boş, dolu olan kısımlarından az biraz da olsa bahsetmek isterim.Güzel saçlarım sırma uzun upuzun saçlarım bitlenmiş kelimesini yakıştıramıyorum pislenmiş. Bir gün sofranın başındayız biliyorum başıma gelecekleri de susuyorum saçımı ateşe vermişcesine bir kaşıntı tuttu, dedim içimden kızım tut kendini elim gitti gidecek başımda ufak ufak kıpırdamalar çaktırmadan kaşımalar. Kardeşim ufaktır tefektir biraz da boş boğazdır demesin mi ablam bitlenmiş, sil baştan pislenmiş keşke demeseymiş. Babam ve saçlarım arasındaki bakışma sonucunda kararı sıfıra vurmak oldu. İyi adamdır babam meşrebi sert olsada iyi. Defterimin birçok yeri boş dolu olan kısımlarından az biraz da olsa bahsetmek isterim, kel kafa oğlan çocuğu karşı takımda eksik varmış seni çağırıyor maça vesaire vesaire vesaire. Alınmam gücenmem desemde burkuldum azıcık içten. Bugün gidemedim okula, okuma yazma öğrenebilecek miyim bilmiyorum anne sana ve gittin yer nere nereyse oraya düzinelerce mektup yazıp gönderebilecek miyim bilmiyorum.