İlk defa hikaye tarzı şiir okudum. Ve kesinlikle söylemeliyim ki asla son olmayacak. Her ne kadar başlarda hoşuma gitmeyeceğini düşünsemde şiirdeki hikaye ilgimi çekmeyi başardı ve 1 saat gibi kısa bir sürede bitirdim. Kitap 7 bölümden oluşuyor. Orhan Pamuk'un önsözü ile başlayıp, Şavkar Altıner'in son sözü ile bitiyor.Her ne kadar şiir türünde olsa da kitap oldukça sade bir dille yazılmış. Dizelerdeki uyaklar hikayeyi çok daha etkili kıldı benim için diyebilirim. Tabî bunda çeviren Şavkar Altıner'in çok büyük payı var. Kitapta şiirin ingilizcesini de her bölümden önce vermesi çeviri hakkında kıyaslama imkanı sağlıyor bize. Kitapta her bölümün sonundaki görseller çok başarılıydı. Olayları zihnimde canlandırmamda baya katkıları oldu. Kitabı okurken anlamadığım bir çok kısım vardı(daha doğrusu nedenini anlayamadığım bazı olaylar). Kitap bitince şöyle bir düşündüm neden böylesine basit bir hikaye beni bu kadar etkiledi diye üstüne üstlük çoğu yerini gerçekten anlamamıştım. Ama Altıner'in son sözde yazdığı açıklamalar sayesinde neden bu kadar etkilendiğimi anlamış oldum. Meğersem zamanında Altıner de bu kitabı okumuş ve benim gibi hislere kapılmış. Ve bir gece vakti rüyasından uyandığında kitaptaki hikayenin sırrını çözmüş bulunmuş. Başından beri hikayede biz insanlar anlatılıyormuş. Bu da benim hikayeden niye bu kadar etkilendiğimi gösteriyor. Daha henüz okumuşken tekrar başlayıp bitirmek isteğiyle doluyum. İlk defa okuduğum bu türü sevdiren bir kitap oldu. Yeri gelmişken ünlü şairimizden de bahsetmemek olmaz tabii:). Samuel Taylor Coleridge'nin ilk okuduğum eseri olmasına rağmen böylesine eserinden etkilendiğim kadar şairin hayat hikayesinden etkilenmediğimi söylemek kesinlikle yalan olurdu. Hayatı yalnızlıkla geçen bir adamdı Coleridge...Ve şiirinde yalnızlık temasını işlemekten geri durmamış. Afyon bağımlısı olan yazar, hayatında hiç deniz görmemiş olmasına rağmen yazmış bu eseri. Son olarak kitaptan birkaç cümle ekleyerek incelemeye noktayı koymak istiyorum "Yalnızdı uçsuz bucaksız bir denizde ; Öyle ıssız bir yerdi ki orası, Yoktu neredeyse tanrı bile"

Yaşlı GemiciSamuel Taylor Coleridge · İletişim Yayınları · 2013737 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.