Gönderi
286 syf.
7/10 puan verdi
Ağaçkakan’ı okumaya başlamadan önce, bu kitabın benim Everest’im olacağından bihaberdim. Tüm samimiyetimle söylüyorum ki Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar’ından sonra okumakta en çok zorlandığım kitap bu oldu. Yazar Tom Robbins ile de bu kitap sayesinde tanıştım. Kendine özgü tasvir şeklini, ironik anlatımını başta garipsesem de sonradan sevmedim desem yalan olur.
Yazar, Prenses Leigh-Cheri ve Ağaçkakan lakaplı bombacı Bernard’ın sıra dışı aşkını anlatırken kitap boyunca sorduğu soru, aşkı kalıcı kılma yolunun ne olduğuydu. Ve kitap bitiminde bunun cevabını çok net bir şekilde veriyor. Ancak gelgelelim, bu netliği kitabın içinde göremiyoruz.
Asla akıcı bir roman olarak düşünülmemeli. Kitabı bitirmek yüksek motivasyon istiyor. Benim en büyük motivasyonum, kitabın sonunda nereye bağlanacağıydı ve bitirince “Ne okudum ben şimdi?” duygusuna kapılmadan edemedim.
Zamanla insanın kitap zevkinin değişebileceğine, geçmişte okuduğu kitapları tekrar okuduğunda farklı bir bakış açısıyla yeniden değerlendirdiğine inanıyorum. O yüzden de şu anki kitap zevkimden dolayı bu kitabı sevdiklerim arasında göstermeyeceğimi iyi bilsem de, yıllar sonra tekrar okursam fikrimin değişmesi -kim bilir?- bence mümkün.
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.