“Bir yanda insanın enginlere açılabilmek için bir koruyucu hücreye, bir eve ihtiyacı olduğunu söyleyen (‘Ev, ilk evrenimizdir.’) Bachelard var.
Diğer yanda bir ‘Yola Çıkış’ Kafka’sı: ‘Buradan uzağa işte, buradan uzağa, hep uzağa buradan, ancak böylelikle hedefime varabilirim.’
Bir yanda yeni silahların ancak kaçış çizgilerinde yaratılacağını söyleyen (‘Kaçmaktan daha eylem dolu bir şey olamaz.’) Deleuze var.
Diğer yanda ‘yurt saçmalıkları’ bu alanı ele geçirdi diye ona duyulan ihtiyacı yok sayamayacağımızı söyleyen Jean Amery: ‘İnsanın bir yurda ihtiyaç duymaması için önce ona sahip olması gerekir.’
Arkalarda bir yerde, evin toplumsal dayanağıyla birlikte bireysel anlamını da yitirdiğini, bugün çoktan bir çıkar bölgesine dönüştüğünü söyleyen Adorno’nun sesi duyuluyor: ‘Ev geçmişte kalmıştır.’”
Sayfa 11 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.